Ποιος είναι ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος
Μια ξεχωριστή «μεταγραφή» στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, αποτελεί ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Λιάκος, ο οποίος στον πανεπιστημιακό και πνευματικό χώρο ήταν γνωστός όχι μόνο για τις επιστημονικές του παρεμβάσεις , αλλά και για τις στενές σχέσεις του με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και το περιβάλλον του.
Σε αντίθεση όμως με άλλους της «στενής» αυτής ομάδας, όπως ο γνώριμος του από την εποχή εκείνη Γιάννης Στουρνάρας, ακολούθησε έναν αντίθετο πολιτικά δρόμο και αποτελεί πλέον έναν από τους θεωρητικούς υποστηρικτές της προσπάθειας που κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ανέβει στην εξουσία. Μέσω της «πανεπιστημιακής» πένας του και της ιδιαίτερης κοσμοθεωρίας του, δημιουργεί το κατάλληλο υπόβαθρο σε ένα πιο εξειδικευμένο κοινό να «ακούσει» τον ΣΥΡΙΖΑ, διευρύνοντας έτσι το ακροατήριο που απευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Η προεδρία στον «σημιτικό» όμιλο ΟΠΕΚ
Ο Αντώνης Λιάκος τα τελευταία χρόνια κινείτο στον στενό πυρήνα των εκσυγχρονιστών του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, καθώς εκτός των άλλων ήταν αυτός που ο- απαιτητικός με τους συνεργάτες του- Κώστας Σημίτης, του είχε εμπιστευτεί τα ηνία ενός δημιουργήματος του. Ο καθηγητής έχει διατελέσει πρόεδρος του ΟΠΕΚ, ενός ομίλου σημιτικής έμπνευσης που τα αρχικά του σημαίνουν «Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της κοινωνίας» και μέλη του ήταν μια σειρά από γνήσια στελέχη του εκσυγχρονισμού. Στην σχετική λίστα των κύριων αρθογράφων του Ομίλου φιγούραραν επί προεδρίας του καθηγητή, μια σειρά από γνωστά στελέχη του κινήματος εκ των οποίων πολλά ανήκαν στο εκσυγχρονιστικό μπλόκ, όπως αυτό του νυν υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, του Βασίλη Ράπανου, του Τάσου Γιαννίτση, του πρώην «τσάρου» Νίκου Χριστοδουλάκη, του «λοχαγού» του εκσυγχρονισμού Σωκράτη Κοσμίδη , του εκ ων πρωτεργατών της ανάδειξης του Κώστα Σημίτη σε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Παρασκευά Αυγερινού και φυσικά του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού. Ο όμιλος εξάλλου είχε δημιουργηθεί από τον ίδιο τον πρώην ηγέτη του κινήματος, με στόχο την προώθηση των θέσεων του εκσυγχρονισμού στην ελληνική κοινωνία. Πάντως στο βιογραφικό του καθηγητή δεν υπάρχει πουθενά αναφορά σε αυτή την περίοδο.
Η σχέση του με την Ρεπούση και το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού
Όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά το έργο και την πορεία του καθηγητή Ιστορίας, κάνουν λόγο για μία ισχυρή και ιδιαίτερη προσωπικότητα, που έχει αφήσει το στίγμα του στην νεώτερη ιστοριογραφία. Δεν έχει διστάσει να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με κατεστημένες απόψεις , προσπαθώντας να γκρεμίσει «εθνικούς» μύθους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει φανατικούς φίλους αλλά και εχθρούς. Στο παρελθόν μάλιστα έχει καλέσει ιστορικούς και δασκάλους «αντί να ενισχύουν την εθνική ταυτότητα, να δίνουν στους μαθητές τους τα εφόδια για να επιλέγουν οι ίδιοι την ταυτότητά τους». Υποστηρικτής του ιστορικού Φαλμεράιερ, βρέθηκε απέναντι πολλές φορές με τις επικρατούσες «εθνικές» απόψεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τον κατατάσσουν ως έναν από τους κορυφαίους ταγούς του «εθνομηδενισμού» στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ήταν μάλιστα από τους πρώτους που έσπευσαν να υπερασπιστούν την Μαρία Ρεπούση μετά τις επιθέσεις που δέχτηκε για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού, αφού εκτός των άλλων θεωρείται και μέντορας της. Τότε σε δημόσιες παρεμβάσεις του είχε κάνει λόγο για «νοικοκυρές» και «ψυχωτικούς» του εθνικιστικού λόμπυ που αντιδρούν στην έκδοση του βιβλίου.
Μεταγραφή στον …ΣΥΡΙΖΑ
Παραμονές των κρίσιμων εκλογών του Ιουνίου και ο καθηγητής αρθρογραφεί εν όψει της εκλογικής μάχης. Δεν διστάζει τότε ευθέως να επιχειρηματολογήσει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και με την πανεπιστημιακή του ιδιότητα και την ευγλωττία που τον διακρίνει, να προσπαθήσει να δώσει μία επιπλέον ώθηση στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Πολλές φορές ακόμα και με χαρακτήρα συμβουλευτικό. Χαρακτηριστικά έλεγε τότε:
«ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε στις εκλογές αυτές (σς του Μαϊου) τον κεντρικό παραγωγικό ιστό της χώρας και επίσης την απόρριψη του πολιτικού συστήματος. Δεν πολιτεύεται τώρα για τον εαυτό του, αλλά για λογαριασμό της χώρας. Η αποτυχία του δεν θα βαρύνει μόνο το ίδιο, αλλά θα ταπεινώσει τη χώρα συνολικά. Η δυναμική που τον ανέδειξε ως την έκφραση του παραγωγικού κορμού του ελληνικού λαού, το νεανικό σφρίγος, η ποιότητα του κόσμου που τον στήριξε, πρέπει να βρει έκφραση στη συνολική εικόνα του, πέραν από την εικόνα του επικεφαλής. Το κόμμα διαμαρτυρίας πρέπει να μεταμορφωθεί σε κόμμα που προσπαθεί να ανασυντάξει την κοινωνία και να επανορίσει τους κανόνες της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Αυτό είναι ένα δύσκολο αλλά μεγάλο, ιστορικό διακύβευμα» και κατέληγε ακόμα πιο εμφατικά «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει η μήτρα ενός μεγάλου κόμματος της Αριστεράς που θα εμπνεύσει ελπίδα αλλά επίσης σεβασμό και δέος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό» δείχνοντας πως έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και την ομάδα εκείνη με την οποία συμπορεύτηκε στον ΟΠΕΚ.
Υπουργοποίηση
Δεν ήταν λίγες μάλιστα την εποχή εκείνη, οι αναφορές στον τύπο που έκαναν λόγο για πιθανή υπουργοποίηση του στο υπ. Παιδείας , σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερνε να είναι κυβέρνηση. Ο ίδιος είχε δώσει τροφή , καθώς σε ρόλο άτυπου συμβούλου, έγραφε στην Αυγή: «O ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γνωρίζει από τώρα τα ονόματα των βασικών υπουργών την επόμενη μέρα, ποιος μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός σε περίπτωση συμμαχιών, τι θα κάνει και με ποιους θα μιλήσει από το βράδυ των αποτελεσμάτων, τα μέτρα για τις επόμενες ώρες, μέρες και βδομάδες. Οι δίαυλοι επικοινωνίας πρέπει να είναι από τώρα προετοιμασμένοι»
Στην γραμμή Τσίπρα
Ο Αντώνης Λιάκος και μετά τις εκλογές δεν σταμάτησε να αρθρογραφεί τακτικά για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας πως ο δημόσιος βίος δεν τον αφήνει αδιάφορο. Ένα άρθρο του στα τέλη μάλιστα Ιανουαρίου, προκάλεσε πολλές συζητήσεις. Καθώς όχι μόνο δίνει το στίγμα μιας νέας πολιτικής τακτικής της αριστεράς, αλλά έρχεται σε απόλυτη σύμπνοια με όσα λέει ο Αλέξης Τσίπρας για την μεγάλη δημοκρατική παράταξη και το άνοιγμα στον μεσαίο χώρο. Κάτι που πολλοί το μετέφρασαν ως ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα γράφει πως «Η αποσαφήνιση λοιπόν του «εμείς» αφορά τη συγκρότηση μιας κοινωνικής και ιδεολογικής ηγεμονίας, και ως εκ τούτου πολιτικό πεδίο διαμάχης. Αν λοιπόν η Δεξιά στοχεύει σε μια αμφίπλευρη διεύρυνση του χώρου και της επιρροής της, και προς την ακροδεξιά και προς την κεντροαριστερά (το μεγάλο πατριωτικό ευρωπαϊκό κόμμα), τότε η συγκρότηση ενός αντίπαλου πολιτικού δέους, αφενός δεν πρέπει ούτε είναι δυνατό να διεκδικήσει ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο, αφετέρου πρέπει να ρίξει γέφυρες με κόσμο που βρίσκεται πέραν του μνημονιακού συνόρου. Και από τον κόσμο αυτό δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα μεταστραφεί. Πρέπει να συναντηθεί μαζί του στη δημιουργία ενός νέου «εμείς» {…} Το πεδίο της συνάντησης θα είναι η μετάβαση από την αντιμνημονιακή πολιτική της ανάσχεσης στην πολιτική της δημιουργίας που θα βγάλει την Ελλάδα από το μεταμνημονιακό βάλτο που βρίσκεται τώρα. Και αυτό δεν μπορεί να είναι μια στιγμιαία πράξη (λ.χ. ακύρωση των όρων του μνημονίου ή επαναδιαπραγμάτευση). Αυτό θα είναι ένα διαφορετικό σχέδιο κοινωνίας, μια πρόταση για μια νέα κοινωνική σύμβαση».
«Έκπτωτος» καθηγητής
Μπλεξίματα με την νομιμότητα της έδρας του είχε στο παρελθόν ο καθηγητής. Το 1988, η Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών προκήρυξε θέση αναπληρωτή καθηγητή με γνωστικό αντικείμενο την «Ιστορία Νεωτέρας Ελλάδος». Υποψήφιοι ήταν οι Δημήτρης Μιχαλόπουλος και Αντώνης Λιάκος, επίκουροι καθηγητές τότε στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Τελικά τη θέση την πήρε ο Λιάκος, αλλά όπως κατήγγειλε ο έτερος υποψήφιος Δημήτρης Μιχαλόπουλος, όχι με νόμιμη διαδικασία κάτι που τον έκανε να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εφτά χρόνια μετά εκδόθηκε η απόφαση 3138/1996, με την οποία ακυρώνεται η εκλογή του Λιάκου, ο οποίος στο μεταξύ είχε φτάσει στην βαθμίδα του καθηγητή. Στην απόφαση ωστόσο τονιζόταν πως , εφόσον προϋπόθεση της εξέλιξής του αυτής αποτελούσε η νόμιμη εκλογή του στη βαθμίδα του αναπληρωτή (η οποία εκλογή αποδείχτηκε παράνομη), έπρεπε να εκπέσει στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή και να επαναληφθεί η διαδικασία πλήρωσης της θέσης του αναπληρωτή, νομίμως αυτήν τη φορά και με συνυποψήφιό του τον Δημήτρη Μιχαλόπουλο.
Σ.Π
Posted on: 26 Φεβρουαρίου, 2013
Κι όμως είναι αλήθεια και δεν είναι φαντασίωση των Γερμανών. Το Ίδρυμα ΙΝΕΤ του Τζόρτζ Σόρος ήταν ο χορηγός της εκδήλωσης στο Κολούμπια όπου κεντρικός ομιλητής ήταν ο Αλέξης Τσίπρας! Γιαυτό και η μούγκα από τον ΣΥΡΙΖΑ μόλις βγήκε στη φόρα το θέμα!
Τώρα γιατί ο Σόρος που ποντάρει συνεχώς εναντίον του ευρώ πλήρωσε για να μιλήσει ο Τσίπρας στις ΗΠΑ μόνο οι δυό τους ξέρουν…
Αυτοί είναι οι 3 χορηγοί του ιδρύματος μεταξύ των οποίων και ο Τ. Σόρος:
Και αυτή είναι η ανακοίνωση της εκδήλωσης:
KΑΤΗΓΟΡΟΎΜΕΝΟΣ Ο ΤΣΊΠΡΑΣ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΜΉΝΥΣΗ ΓΙΑ ΟΦΕΙΛΈΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΚΑ!…
Απίστευτο κι όμως αληθινό, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στην «τσιμπίδα» της Δικαιοσύνης για οφειλές προς το ΙΚΑ! Ναι, σωστά διαβάσατε, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει οφειλές προς το ΙΚΑ από εταιρία που… διαθέτει ή διέθετε και μάλιστα βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου μετά από μήνυση!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Ο Αλέξης Τσίπρας ως μέτοχος εταιρίας έχει διαπιστωμένες οφειλές προς το ΙΚΑ, όπως άλλωστε και πολλοί έλληνες… Το πρόβλημα …όμως δημιουργήθηκε και ως εκ τούτου πήρε διαστάσεις, μετά τη μήνυση που υπέβαλε το ΙΚΑ στον πρόεδρο του κόμματος! Ορίζεται λοιπόν δικάσιμος. Όταν όμως έγινε η μήνυση από το Ίδρυμα και πριν την ημερομηνία της δίκης, ο Αλέξης Τσίπρας είχε προσφύγει στις αρμόδιες Αρχές προκειμένου να ρυθμίσει την οφειλή του και να την καταβάλει τμηματικά.
Έτσι λοιπόν εχθές Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών (μεταβατική έδρα Νέα Ιωνία), συνέβησαν τα εξής γουστόζικα: Οι δικαστικοί κάνουν στάση εργασίας και η υπόθεση Τσίπρα ήταν από αυτές που θα αναβάλλονταν. Ο δικαστής όμως, είναι υποχρεωμένος να αναγνώσει το πινάκιο… Όταν λοιπόν φωνάζει το όνομα, Αλέξης Τσίπρας, ρωτά τη συνήγορό του, «Ο γνωστός;» και εκείνη απαντά καταφατικά! Να σημειωθεί ότι στην αίθουσα παραβρισκόταν και ο υπάλληλος του ΙΚΑ, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις… και χωρίς να υπάρχει λόγος, διότι η δίκη είχε αναβληθεί, λέει στο δικαστή, «Ο κύριος Τσίπρας έχει κάνει ρύθμιση». Η συνέχεια ήταν απολαυστική, ειδικά όταν τη σκυτάλη πήρε ο δικαστής για να πει, «Το παλεύει ο πρόεδρος» για να τον αποστομώσει η συνήγορος λέγοντας, «Το παλεύει όπως όλοι μας»!
http://oanemomylos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9476.html#more
http://naxios.blogspot.gr/2012/09/k_26.html
Αυτό κι αν είναι θέμα! Έκθετος όλος ο ΣΥΡΙΖΑ αφού ο επικεφαλής του δίνει το παράδειγμα.
Μα έκανε διαδικασίες να το πληρώσει…τμηματικά θα πει ο Συνήγορος του διαβόλου.
Κατόπιν εορτής και υπό την απειλή της διαπόμπευσης λόγω μήνυσης λέω εγώ.
Για άλλη μια φορά φαίνεται το νέο ήθος που αποπνέει το κόμμα (;).
Αυτός είναι ο σεβασμός σας στον νόμο κι έτσι θα κυβερνήσετε. Χρησιμοποιώντας τα αδέλφια σας τους λαθρομετανάστες και χωρίς καταβολή εισφορών.
Ουστ ξεφτίλες δημαγωγοί.
Μια καταγγελία-σοκ, που αναρτήθηκε απο μέλος τους Facebook και έχει κάνει τον…γύρο του διαδικτύου, φέρεται να καταγγέλει ευθέως τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του, κ. Αλέξη Τσίπρα, για κομπίνες που έχουν να κάνουν με την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών απο την Αφρική, μέσω της εταιρείας του πατέρα του Αλέξη Τσίπρα, ιδιοκτήτη της κατασκευαστικής εταιρείας «ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ»!
Στην υπόθεση, εμπλέκεται και η …ισραηλινή μυστική υπηρεσία, η διαβόητη ΜΟΣΑΝΤ, στην οποία – σύμφωνα πάντα με την καταγγελία – ο πατέρας του κ. Τσίπρα φέρεται να είναι…έμμισθος υπάλληλος!
Η καταγγελία γίνεται απο τους κυρίους Γεώργιο Λαχανά και Γεώργιο Μεταξά, μέσω της ιστοσελίδας στο facebook της κυρίας Αντζελας Γεωργαντή! Στο κείμενο μάλιστα, οι καταγγέλοντες προκαλούν τον κύριο Τσίπρα να…τους κάνει μήνυση! Διαβάστε την παρακάτω και τα συμπεράσματα δικά σας!
‘ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΧΑΝΑΣ’ Γεώργιος Μεταξᾶς
ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ: Η αλήθεια που κρύβεται πίσω από τον Αλέξη Τσίπρα: Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ. Γιατί;
Τι κρύβεται πίσω από την κατασκευαστική εταιρεία που είναι στο όνομά του;
Σε όλα είναι από πίσω ο πατέρας του!
Ο πατέρας του Αλέξη Τσίπρα, ως ιδιοκτήτης της κατασκευαστικής «Σκαπανέας», ανέλαβε έργα στην Αφρική, όπου έκανε μεγάλη περιουσία. Μέχρι εδώ όλα καλά και τίποτα το μεμπτό.
Το μεμπτό, αρχίζει τώρα: ο πατέρας του Αλέξη Τσίπρα, έκανε (και κάνει) το εξής κόλπο:
Προσλαμβάνει μαύρους εργάτες, τους ορίζει έναν καλό μισθό και εκείνοι εργάζονται λαμβάνοντας έναντι, αντί του κανονικού μισθού. Όταν έρχεται η ώρα της αποπληρωμής, τους «πακετάρει» σ’ ένα κοντέινερ, τους βάζει σε πλοίο και τους φέρνει παράνομα στην Ελλάδα!
Τώρα, καταλάβατε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κόπτεται υπερ των λαθρομεταναστών και πάσης φύσεως μεταναστών; Παρακαλώ τους ΣΥΡΙΖΑίους φίλους μου, να το μεταβιβάσουν αυτό στον Αλέξη Τσίπρα και να του ζητήσουν να μου κάνει μήνυση. Θα χαρώ πολύ να δώσω στο δικαστήριο και στην δημοσιότητα:
1. Τα έγγραφα που συνδέουν τον πατέρα του Αλέξη Τσίπρα με την Μοσάντ,
2. Την μισθοδοσία του πατέρα του Αλέξη Τσίπρα από την Μοσάντ,
3. Το όνομα του πλοίου που κάνει την μεταφορά καθώς και τον συνεργαζόμενο εφοπλιστή,
4. Το ποιος προώθησε τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και με ποιον τρόπο.
Για όλα αυτά, έχω στη διάθεσή μου επίσημα έγγραφα, φωτογραφίες και επίσημες επώνυμες καταγγελίες – αναφορές. Τον προκαλώ λοιπόν.
Ερωτήσεις προς τον αξιότιμο αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης κύριο Αλέξη Τσίπρα:
1. Αληθεύουν όλα τα όσα ισχυρίζονται οι καταγγέλοντες κ. Λαχανάς και Μεταξάς κύριε Τσίπρα;
2. Τι ακριβώς συμβαίνει επιτέλους με την κατασκευαστική «ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ»; Ανήκει πράγματι στον πατέρα σας; Είναι οικογενειακή σας επιχείρηση;
3. Εχει πράγματι ο πατέρας σας, έμμισθη σχέση με την ισραηλινή μυστική υπηρεσία; Εν ολίγοις, εξυπηρετεί ξένη δύναμη με χρηματικό όφελος;
Θα παρακαλούσαμε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ σε όλα αυτά και εί δυνατόν ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ! Είναι πάρα πολύ σοβαρές καταγγελίες για να περάσουν έτσι, στο «ντούκου», επειδή γράφτηκαν…πάνω σε κάποιον «τοίχο» κάποιων μελών στο δημοφιλέστερο σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, στο οποίο, πολλές φορές, ο καθένας μπορεί να λέει «ό,τι του καπνίσει»! Ο κύριος Τσίπρας έλαβε το 27% των ψήφων του ελληνικού λαού, κρατώντας τη ΣΗΜΑΙΑ της αντιμνημονιακής παράταξης και της κάθαρσης του δημοσίου βίου και είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να ξεκαθαρίσει τη θέση του!
Κάποτε επιτέλους, ΠΡΕΠΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ στην Ελλάδα να γίνει υπόδειγμα για τους πολίτες! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΩΣ ΕΔΩ η βρωμιά και η δυσωδία!
Θα χαρούμε ιδιαίτερα, εαν ο κύριος Τσίπρας φανεί αντάξιος της υπόστασης της οποίας του έδωσε ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας και ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ με στοιχεία και επιχειρήματα τις επώνυμες αυτές καταγγελίες!
Τέλος, υπογραμμίζεται οτι παλαιότερα, ο κύριος Βασίλης Λεβέντης, μέσω εκπομπής του καναλιού ΕΧΤRA 3, είχε αναφέρει το γεγονός οτι η οικογένεια Τσίπρα, είναι όντως ιδιοκτήτες του μεγάλου κατασκευαστικού ομίλου «ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ» και μάλιστα κατα κάποιον τρόπο…λοιδώρησε τον κύριο Τσίπρα (νέο τότε πρόεδρο του μικρού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ) οτι χάριν αυτού του γεγονότος, το κόμμα αυτό δεν επρόκειτο να προχωρήσει παραπάνω επειδή…ο νεαρός του πρόεδρος, ανήκε στη …λεγόμενη Αρχουσα Τάξη και όχι στη …λαική (όπως επίτασσε το κόμμα που εκπροσωπούσε).
http://youtu.be/TdRZ9IPhkC4 Πηγή
Σχόλια Φ
Είναι γνωστό ότι ο πατέρας του Τσίπρα ήταν στο ΔΣ της ποδοσφαιρικής ομάδας ΠΑΟ και είχε κατασκευαστική εταιρεία που έπαιρνε έργα την εποχή της χούντας. Η σελίδα του ΦΒ της κυρίας που αναφέρεται δεν υπάρχει πια. Δύο τα ενδεχόμενα: ή κατέβηκε οικειοθελώς κατόπιν πιέσεων (ξέρετε οι γνωστοί «χρυσαυγήτες» που έκαιγαν την Αθήνα το 2008 και την Μαρφίν το 2010 που όλοι τους ξέρουν αλλά κανείς δεν μπορεί να ακουμπήσει) ή το «αόρατο χέρι την κατέβασε. Όπως και νάχει όμως τα θέματα είναι πολύ σοβαρά.
Ενα από τα «νέα και άφθαρτα» πρόσωπα που προβάλλει, με κάθε αφορμή, ο Αλέξης Τσίπρας -στην προσπάθειά του να καταλάβει την εξουσία και να γίνει πρωθυπουργός- είναι η Ρένα Δούρου, η οποία εξελέγη μάλιστα στις 6 Μαΐου και βουλευτής Β΄ Αθηνών. Η κυρία Δούρου δεν χάνει καμιά ευκαιρία και η ίδια για να κατακεραυνώνει το «σάπιο πολιτικό σύστημα» της Μεταπολίτευσης, με το οποίο, όπως λέει, δεν είχε οποιαδήποτε σχέση.
Είναι όμως έτσι; Ή μήπως η νεαρή βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ κρύβει κάτι -τουλάχιστον από το επίσημο βιογραφικό της- που τη συνδέει με τη χειρότερη περίοδο διαφθοράς και παρακμής των τελευταίων δεκαετιών; Με το ΠΑΣΟΚ (του 2000-2004) του Ακη Τσοχατζόπουλου, του Γιάννου Παπαντωνίου και του Κώστα Σημίτη…
Για την ακρίβεια, η κυρία Δούρου -σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες της «δημοκρατίας»- ξεκίνησε να συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ) του υπουργείου Εθνικής Αμυνας την περίοδο που επικεφαλής του ήταν ο (προφυλακισμένος σήμερα για τις μίζες στον Κορυδαλλό) κ. Τσοχατζόπουλος. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε και όταν πήρε τη σκυτάλη του υπουργείου ο Γιάννος Παπαντωνίου. Επικεφαλής στο ινστιτούτο αυτό, για το οποίο έχουν γραφτεί κατά καιρούς πολλά, είχε υπάρξει και ο εκλεκτός της οικογένειας Παπανδρέου Δημήτρης Χαλκιώτης, ο οποίος στη συνέχεια ορίστηκε διευθυντής του Ιδρύματος Ανδρέα Γ. Παπανδρέου και γενικός γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Ρόλος αναλύτριας
Η σημερινή βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εμφανίζεται και ως ένα από τα μαχητικότερα στελέχη του κόμματος, είχε αναλάβει ρόλο αναλύτριας της τουρκικής πολιτικής από το 2001 και μετά, περίοδο κατά την οποία (προδήλως συμπτωματικά) ο κ. Τσοχατζόπουλος κατηγορείται ότι είχε κλιμακώσει τις «δραστηριότητές» του γύρω από τις εξοπλιστικές και αμυντικές προμήθειες με τις μίζες (όπως τώρα αποκαλύπτεται) εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Το γεγονός ότι η κυρία Δούρου είχε αυτή τη συνεργασία δεν είναι προφανώς από μόνο του επιλήψιμο. Οπως δεν είναι και για οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα ή εργαζόμενο στους φορείς του υπουργείου, που εκτελούσε ευσυνείδητα τα καθήκοντά του. Το αξιοπερίεργο όμως είναι ότι -αν και πολιτικό πρόσωπο- έχει αποφύγει να συμπεριλάβει αυτή την πτυχή της επαγγελματικής δραστηριότητάς της στο βιογραφικό της, όπου απλώς δηλώνει «σύμβουλος εκδόσεων». Σε μια τέτοια περίοδο, ως κορυφαίο στέλεχος ενός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία («καταγγέλλοντας» μάλιστα όσους κυβέρνησαν έως τώρα και ευαγγελιζόμενο τη διαφάνεια), δεν όφειλε να μην κρατάει τέτοια μυστικά που έχουν πολιτικό ενδιαφέρον και αντίκτυπο;
Αλλωστε, ο σάλος που έχει ξεσηκωθεί το τελευταίο διάστημα για την προσχώρηση πρώην στενών συνεργατών του Ακη Τσοχατζόπουλου, όπως ο Αντ. Κοτσακάς, στον ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί ένα πρόσθετο θέμα που θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη της η -πολύ ευαίσθητη για σειρά άλλων θεμάτων- βουλευτής.
Οι μελέτες με τις οποίες ασχολούνταν η κυρία Δούρου (όπως και άλλοι) είχαν στόχο -σύμφωνα τουλάχιστον με το αιτιολογικό τους- να βοηθούν τον εκάστοτε υπουργό Εθνικής Αμυνας και το επιτελείο του για τις γεωστρατηγικές αλλαγές και ισορροπίες. Οι επιστημονικές γνώσεις που χρειάζονταν ήταν βέβαια σημαντικές, αλλά η κυρία Δούρου τότε βρισκόταν σε πολύ νεαρή ηλικία και είναι άγνωστο αν διέθετε την απαιτούμενη εμπειρία. Υπολογίζεται ότι ήταν 26-27 ετών, δεδομένου ότι στο βιογραφικό της δεν αναφέρει έτος γέννησης. Επίσης έχει ενδιαφέρον ότι είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου πήρε το πτυχίο της το 1997. Και όπως αναφέρει, «συνέχισε τις σπουδές της στη Γαλλία, στην Τουρκία και την Αγγλία. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στις Πολιτικές Επιστήμες».
Τα τελευταία χρόνια η κυρία Δούρου είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και υπεύθυνη Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμενη μάλιστα «υπαρχηγός» του κ. Τσίπρα για τα θέματα αυτά. Αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι τον συνόδευε μαζί με τον Μανώλη Γλέζο στην πρόσφατη επίσκεψή του στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας (!), όπως και στη συνάντησή του με τους πρεσβευτές των χωρών του G20. Σε περίπτωση που κερδίσει μάλιστα τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ και σχηματιστεί «κυβέρνηση της Αριστεράς», θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα της αναθέσει θώκο, είτε στο υπουργείο Εξωτερικών είτε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας.
Έδώ πληρώνονται όλα, διεθνισταράδες μου. Με πτυχίο νηπιαγωγού και τουρκοσπουδαγμένη, ξαφνικά ερευνήτρια στρατηγικών μελετών. Μια ζωή κρατικοδίαιτοι παίρνοντας το φιλέτο του Δημοσίου και αφήνοντας τη δευτεράντζα για τους Πρασινοφρουρούς. Μαζί με τον Πάγκαλο τα φάγατε και τώρα βγήκατε στα κεραμύδια να φωνάξετε κλέφτης.
Γιαυτό προσχώρησαν στο Συριζα τα 127 μέλη της ομάδας του Άκη;
Και τώρα τι; ΑΘώωση του Άκη με την εκλογή Σύριζα;
Posted on: 14 Μαΐου, 2012
[…Σκληρή ανακοίνωση της εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφης Γεννηματά, κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, για το «όχι» στη νέα σύσκεψη πολιτικών αρχηγών
news247 Μάϊος 14 2012 14:47
Για προσβολή στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας και των πολιτών που ψήφισαν το κόμμα κατηγορεί τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά μετά την άρνησή του να συμμετέχει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια….]
Αυτά που λέει το Φώφη με τις αργομισθίες και τα κοννέ στην πολιτική, με πείθουν ότι η διαπλοκή προσπαθεί μπλέξει τον Τσίπρα, γιατί τον φοβάται , όσο για τον σεβασμό στο πρόσωπο του «παππού της Λειλά» θεωρώ ότι καλά κάνει και του επιστρέφει τα δανεικά, του φίλου δανειστή, της συνταγματικής γλάστρας.
[…»Δεν είναι απλώς μια προσβολή στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας και της προσπάθειας που κάνει, είναι προσβολή απέναντι στους Έλληνες πολίτες που τον ψήφισαν, ζητώντας του να εξασφαλίσει μια άλλη προοπτική για τη χώρα», σημείωσε σε συνέντευξή της στον Real FM η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά….]
Κάτι λάθος έχει καταλάβει και κάνει το Φώφη γιατί ακριβώς οι ψηφοφόροι του (ακόμη και εγώ που ήμουν απέναντι στον Τσίπρα εδώ και χρόνια) του ζήτησαν να κάνει αυτό που κάνει. Μόνο και μόνο αν, το Φώφη τον είχε ψηφίσει θα είχε δικαίωμα να μιλά εξ ονόματος των ψηφοφόρων του.
[…»Προσωπικά, πιστεύω ότι η επανάληψη των εκλογών είναι καταστροφική για τη χώρα. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση συνεργασίας, τα έσοδα καταρρέουν, υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα. Το να βρεθούμε σε χειρότερη οικονομική κατάσταση απ’ ό,τι ήμασταν πριν ένα μήνα, χωρίς μάλιστα να έχει δοθεί μια διέξοδος……]
Με μια λέξη Φώφη, για το τι νομίζεις εσύ, ο Άκης, ο Χοντροκλάνογλου ή ο χοντρο-con, η ο καπετάν Φραγάτας: ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ
[…Γιατί, τι θα γίνει μετά τις εκλογές; Ποια θα είναι η διαφοροποίηση μετά τις επόμενες εκλογές; Θα είμαστε ξανά σε αδιέξοδο. Από ένα κόμμα, μάλιστα, που πιστεύει στην απλή αναλογική», συμπλήρωσε….]
Μπα; Το ΠΑΣΟΚ δεν ήτανε που μίλαγε για απλή και άδολη αναλογική από το 74; Ξεχαστήκανε στο ραντεβού με την ιστορία, όλα τα προηγούμενα ή απλά η καρέκλα είναι γλυκειά κι έχει μπαγιόκο;
[…Η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε την εκτίμηση ότι η στάση του Αλέξη Τσίπρα οφείλεται στο φόβο της ανάληψης ευθυνών.
«Εγώ νομίζω ότι φοβήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες. Φοβήθηκε να μιλήσει, να πει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό….]
Ενώ τι είπε ο δανειστής; Παρουσίασε ένα χαρτί με τις απόψεις του αντισυνταγματικά διορισμένου Κου Φούσκα, χωρίς υπογραφές και εν κρυπτώ για να εκμαιεύσει αντιδράσεις προς την κατεύθυνση των χειριστών των μαριονεττών και όφελος των εργοδοτών του.
Και κάπου το είδα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που ήταν το εξής απλό. Για μ@λ@κες μας περνά ο ΠΑΣΟΚος Καψής λέγοντας τα όσα λέει. Αν έχει απόψεις ο κος Φούσκας ωφείλει να ενημερώσει τόσο τους πολιτικούς αρχηγούς όσο και τον Ελληνικό λαό. Τι νόημα έχει να τους ενημερώνει κρυφά και με νον πάπερ; Εκτός αν υπάρχει δόλος…
[…Δεν μπόρεσε να εγγυηθεί την παραμονή στο ευρώ. Και νομίζω ότι θα πρέπει, εάν τελικώς πάμε στις επόμενες εκλογές, να μιλήσουν με μία γλώσσα αυτή τη φορά, γιατί τώρα μιλούν με δύο….] Έ λοιπόν το ΠΑΣΟΚ έχει επικοινωνιακό τουπέ (θράσος ή χούτσπα αν προτιμάτε)!
Τολμά και μιλά για διγλωσσία το κόμμα που μας έφερε εδώ ενώ μας «σώζει» συνέχεια από το 1981 και μετά.
[…Είναι ο κ. Αλαβάνος αυτός που βγαίνει και λέει ότι, καταγγελία του μνημονίου, σημαίνει επιστροφή στη δραχμή και ότι θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό, αλλά ούτε αυτόν τον ακούνε», σημείωσε….]
όσο για τον Αλαβάνο; Νομίζω ότι το πιάσατε το υπονοούμενο. Ελπίζω ο Συριζας να του κατασχέσει για πλάκα ένα-δυο ακίνητα.
Γι’ αυτό και εγώ λέω εδώ: ΒΑΣΤΑ ΤΣΙΠΡΑΚΟ, ΒΑΣΤΑΤΕ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Ο πιο μεγάλος πολιτικός σκουπιδότοπος» της χώρας.
…Όσο και να τον βοηθήσουν τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα της πολιτικής εξουσίας, δεν μπορεί αυτό να το «εισπράξει» σε πολιτική δύναμη. Ένα κόμμα ισχνότατου ποσοστού ψηφοφόρων προβάλλεται στα ΜΜΕ όσο τα μεγάλα κόμματα εξουσίας και παρ’ όλ’ αυτά δεν μπορεί να ισχυροποιηθεί. Μετά βίας μπαίνει στη Βουλή και άρα στα κρατικά ταμεία και εκεί εξαντλεί τον ρόλο του. Το ερώτημα που θέτουμε εμείς είναι το εξής: Μήπως αυτός είναι ο μοναδικός του στόχος; Μήπως αυτός ο κρατικός «μισθός» είναι και ο μοναδικός στόχος αυτού του «υπαλλήλου»; Μήπως μόνον με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετεί τα αφεντικά του; Έχει αφεντικά και αν έχει ποιοι είναι αυτοί;
Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά. Το πλεονέκτημα του Συνασπισμού είναι ότι δεν ανήκει στα κόμματα εξουσίας και ως εκ τούτου έχει μονίμως εξασφαλισμένο το «άλλοθι» που χρειάζεται σαν «αριστερό» κόμμα της κοινωνικής «ευαισθησίας» και «αντίστασης». Ένα κόμμα, το οποίο ποτέ δεν θα κριθεί για την ανέξοδη μπουρδολογία του, εφόσον ποτέ δεν θα βρεθεί με εξουσία στα χέρια του, ώστε αυτήν τη μπουρδολογία να τη μετουσιώσει σε πρακτική εφαρμογή. Αυτό το κόμμα, παρ’ όλη την αδυναμία του να γίνει συμπαθές στον κόσμο, έχει μια ιδιομορφία πολύ περίεργη. «Παράγει» πολιτικά στελέχη. Το κόμμα, δηλαδή, που δεν έχει ανθρώπους για να βοηθήσει τον εαυτό του, «παράγει» στελέχη, που βοηθούν τα κόμματα εξουσίας. Το κόμμα, που λειτουργεί ως πολιτικό «ιπποφορβείο», λειτουργεί υπό την ηγεσία ενός «κουτσάλογου».
Ως κόμμα παραγωγής στελεχών, ευνόητο είναι ότι θα έχει μεγάλη επιρροή στη νεολαία. Αυτό πράγματι συμβαίνει. Το θέμα είναι ο λόγος που αυτό συμβαίνει. Γιατί έχει τόση δύναμη κυρίως στον πανεπιστημιακό χώρο; Η εξήγηση είναι απλή. Ο Συνασπισμός είναι ένα κόμμα, το οποίο αποτελεί ένα καλό «εφαλτήριο» για όποιον θέλει να κάνει τον εκ του ασφαλούς αγωνιστή, χωρίς να συνδέεται με τα κόμματα εξουσίας και στο τέλος να εισπράττει τα «ένσημά» του από αυτά τα κόμματα. Να παραστήσει τον κοινωνικά «ευαίσθητο» κομμουνιστή, όταν «χτίζει» την εικόνα του και μετά να υπηρετεί τη διαπλοκή χωρίς αμφισβήτηση. Να παριστάνει για παράδειγμα τον κομμουνιστή Ρουσόπουλο, για να διακριθεί ως έγκυρος και έγκριτος δημοσιογράφος, αλλά ν’ αποκτήσει βίλες ως εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι λογικό λοιπόν με αυτές τις πολιτικές «παροχές» ο ΣΥΡΙΖΑ ν’ αποτελεί «στρατόπεδο» για τους πιο μεγάλους τυχοδιώκτες και οπορτουνιστές της πολιτικής σκηνής. Είναι λογικό οι πιο πονηροί από τους φοιτητές να ξεκινάνε την «πορεία» τους από τον Συνασπισμό. Μόνον οι αφελέστεροι των φοιτητών ξεκινάνε την πολιτική τους «πορεία» από τα φοιτητικά τμήματα των κομμάτων εξουσίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το φοιτητικό «κίνημα» του Συνασπισμού είναι «χωράφι» ξέφραγο. Δεν σημαίνει ότι οι πονηροί φοιτητές μπορούν να διακριθούν εκεί μέσα χωρίς κριτήρια. Υπάρχει «ιεραρχία» απαραβίαστη. Υπάρχουν «τζάκια» πρώην ΚΚΕδων αγωνιστών. Υπάρχουν «τζάκια» μετανοηθέντων δεξιών φασιστών. «Τζάκια», που διατηρούν άριστες σχέσεις με όλα τα ευαγή ιδρύματα του φασισμού.
Αυτοί, που κατηγορούν τα κόμματα εξουσίας για νεποτισμό, δεν αφήνουν τα πράγματα ανεξέλεγκτα. Οι καταγγελίες είναι για τις συμπεριφορές των «άλλων» και όχι για τις δικές τους. Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ προηγούνται τα παιδιά των «στελεχών». Τα παιδιά των «ηρώων». Τα παιδιά των «Ρηγάδων», οι οποίοι βέβαια μέσω τις διαπλοκής και των κρατικών μισθών μετεξελίχθηκαν σε «Βαλέδες». Εδώ βέβαια είναι και το μυστήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτό το κόμμα συνυπάρχουν ως ισότιμα «τζάκια» όλα τα άκρα. Εκεί μέσα μπορείς να βρεις από σταλινικούς μέχρι ακροδεξιούς. Ανάμεσα στους Ρηγάδες συμπεριλαμβάνονται από ΚΚΕεδες, που έριξαν «νερό» στο επαναστατικό «κρασί» τους, μέχρι παιδιά αυθεντικών ακροδεξιών, που στο Πανεπιστήμιο είδαν το «φως το αληθινό» και έκαναν «επανάσταση» απέναντι στις οικογένειές τους, χωρίς όμως να μειώσουν τα κέρδη τους.
Ασήμαντοι ακροδεξιοί, οι οποίοι, βλέποντας ότι δεν μπορούν να διακριθούν στον φυσικό τους χώρο, πήραν την απόφαση να περιοριστούν στα «εκτός έδρας» κέρδη. Όλοι αυτοί οι πρώην ΚΚΕδες και ακροδεξιοί είναι έμπειροι στις πολιτικές των αποκλεισμών με ρατσιστικά κριτήρια. Μια πραγματική συμμορία κρατικοδίαιτων επαγγελματιών «αριστερών», η οποία έχει αναπτύξει μια υποκριτική ψευδοελιτίστικη συμπεριφορά και η οποία έχει εκπαιδευτεί στο να «καλεί» τον λαό, χωρίς στην πραγματικότητα να τον θέλει. Μια συμπεριφορά, η οποία απωθεί τον φτωχό πολίτη, εφόσον τον κάνει να αισθάνεται μειονεκτικά μπροστά στους «πραιτοριανούς» της αριστερής ευαισθησίας με το κληρονομικό χάρισμα και τον υψηλό κρατικό μισθό. Μια συμπεριφορά, η οποία κάνει ακόμα και το υποτιθέμενο κόμμα του κεφαλαίου να φαίνεται ένα φιλολαϊκό κόμμα.
Μας απασχολεί ο ρόλος του Συνασπισμού, γιατί θεωρούμε ότι αυτός είναι το απαραίτητο εργαλείο για να λειτουργήσει ο δικομματισμός της μεταπολίτευσης. Χωρίς αυτό δεν αντέχει η «παράσταση» της μεταπολίτευσης. Έτσι εξηγείται και η μεγάλη «αγωνία» όλων των κομμάτων για την επιβίωση του Συνασπισμού στις τελευταίες εκλογές. Χωρίς τη βοήθεια του Συνασπισμού θα «ξεφουσκώσει» το σκηνικό. Θα «βυθιστούν» οι κομματικοί ογκόλιθοι του δικομματισμού. Θα διαφύγουν οι ψηφοφόροι από το ανοχύρωτο αριστερό μέρος του κέντρου και θα γίνουν διεκδικίσημοι από νέες δυνάμεις νέων ανθρώπων.
Μόνον ο Συνασπισμός εξασφαλίζει τη «στεγανότητα» που επιτρέπει στα δύο μεγάλα κόμματα του φασισμού να «επιπλέουν». Γιατί; Γιατί δεν επιτρέπει στον κόσμο να μετακινηθεί προς τα αριστερά και άρα να τα παρακάμψει. Γιατί λειτουργεί ως «δίχτυ», που ενώνει το ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ. Αυτός είναι ο ρόλος ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αρκούντως κομμουνιστικό, για να είναι απωθητικό στη μεγάλη δημοκρατική μάζα και είναι αρκούντως ταξικό, για να μην είναι αρεστό στις μεγάλες παραγωγικές κοινωνικές τάξεις. Τα στελέχη του, δηλαδή, ως ΚΚΕδες –έστω και τέως–, λειτουργούν απωθητικά για τη μεγάλη μάζα των δημοκρατών πολιτών και ως αστοί είναι πολύ δεξιοί, για να προτείνουν κάτι περισσότερο από αυτά που ευχαριστούν και ικανοποιούν αποκλειστικά τη δική τους κοινωνική τάξη.
«Αριστερότερα» δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας του Συνασπισμού, δεν υπάρχει λύση. Από τον Συνασπισμό πηγαίνουμε κατευθείαν στο ΚΚΕ και εκεί είναι βέβαιον ότι δεν υπάρχει λύση. Αυτόν τον ρόλο εύκολα μπορεί να τον εξυπηρετήσει, γιατί απλούστατα δεν κάνει και κάτι το διαφορετικό ή ξένο από αυτό που πιστεύουν τα στελέχη του. Κρατικοδίαιτοι μεγαλοαστοί είναι οι περισσότεροι από αυτούς. Αυξήσεις από το κράτος ζητάνε για τους δημόσιους υπαλλήλους. Νέες θέσεις δημοσίων υπαλλήλων προτείνουν, σαν την απόλυτη λύση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων. Δεν είναι δύσκολο δηλαδή γι’ αυτούς να στοχεύουν και να «κολακεύουν» την νέα γενιά, που φρόντισε το ΠΑΣΟΚ με τη διάλυση του συστήματος παιδείας να έχει χαρακτηριστικά ώστε να δέχεται την «κολακεία». Αυτοί «συμβουλεύουν» την νέα γενιά για το πώς πρέπει να λύσει τα προβλήματά της. Αυτοί είναι οι βασικοί εκφραστές της πολιτικής των «ψιψινιών» και των «κοκοψόψαρων».
Ο Συνασπισμός δηλαδή είναι ο ιδεολογικός «καθοδηγητής» της σημερινής στοχευμένης αντιαστυνομικής «αντίστασης», εφόσον τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας αναγκαστικά χρεώνονται ως τέτοια και την αστυνομία. Ο Συνασπισμός των μεγαλοαστών είναι αυτός που στοχοποιεί την αστυνομία. Αυτός είναι που περιθωριοποιεί τους νεαρούς αστυνομικούς, ενώ γνωρίζει ότι όλοι αυτοί δεν είναι πλέον εκλεκτά παιδιά της Δεξιάς, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Οι σημερινοί αστυνομικοί είναι παιδιά του κόσμου χωρίς ιδιαίτερα έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά και τα οποία μπήκαν στο σώμα, για να μπορέσουν με τον μισθό τους να ζήσουν αξιοπρεπώς και όχι να δολοφονούν ομοίους τους στους δρόμους. Φτωχόπαιδα οι περισσότεροι, που τους έλειπε ακόμα και αυτός ο μισθός των 700 ευρώ. Παιδιά, τα οποία δεν διαφέρουν από τον Αλέξη, που δολοφονήθηκε πρόσφατα και απλά ακολούθησαν διαφορετικό επαγγελματικό προσανατολισμό
Επειδή στην ιστορία αρέσει να κάνει «πλάκες», σήμερα «παίζει» με τον Συνασπισμό. Σήμερα –και στην πιο κρίσιμη ώρα της μεταπολίτευσης– «έδωσε» στον Συνασπισμό την ηγεσία που του αξίζει. Ηγέτης του είναι ο θλιβερός «ήρωας» Αλαβάνος. Ο επαγγελματίας αριστερός. Ο αριστερός από «τζάκι». Αναφερόμαστε στον Αλαβάνο, όχι τόσο γιατί πρωταγωνίστησε στα τελευταία γεγονότα όσο για το ότι ως πρόσωπο αποτελεί την πιο αντιπροσωπευτική περίπτωση της αριστερής «τζάμπα μαγκιάς» της μεταπολίτευσης. Αντιπροσωπεύει την πιο χαρακτηριστική περίπτωση «κατασκευής» αριστερού ηγέτη μέσα από τα «ρετάλια» της δεξιάς. Αν καταλάβει ο αναγνώστης το φαινόμενο Αλαβάνος, μπορεί να καταλάβει και να ερμηνεύσει πλήθος φαινομένων, που αφορούν τον Συνασπισμό ως κόμμα.
Ο Αλαβάνος αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι δεν υπάρχουν αριστεροί ηγέτες στην Ελλάδα. Υπάρχουν δεξιοί φασίστες, οι οποίοι παριστάνουν έπ’ αμοιβή τους αριστερούς «δημοκράτες». Με πρώτο διδάξαντα τον υπάλληλο του Σκόμπυ, που κηδεύτηκε σαν «γέρος της δημοκρατίας», όλοι τους είναι ίδιοι. Επιλογές των φασιστών, για να «καπελώνουν» το σύνολο του δημοκρατικού χώρου. Αυτοί ηγούνται μόνιμα του χώρου της αριστεράς και επιλέγονται από τους φασίστες, για να τον «καπελώνουν».
Στην αποκάλυψη αυτής της θλιβερής αλήθειας είναι χρήσιμη η περίπτωση του Αλαβάνου. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι, όταν οι Αλαβάνοι μετρούσαν τα κέρδη τους από τη διαπλοκή, οι Ρουσοπουλαίοι και οι Μπομπολαίοι ήταν τόσο ξυπόλυτοι, που μόνον οι μύκητες ζέσταιναν τα πόδια τους. Όταν οι Αλαβάνοι έκλεβαν εκκλησιαστική περιουσία, οι Ρουσοπουλαίοι και οι Μπομπολαίοι στην καλύτερη περίπτωση να έκλεβαν λίγο λαδάκι από τα καντήλια, προκειμένου να ξεγελάσουν την πείνα τους. Όταν οι Αλαβάνοι «διορίζονταν» πολιτικοί με «κουκιά» του χριστεπώνυμου πληρώματος, το οποίο καβαλούσαν σαν «γαϊδούρι», οι Ρουσοπουλαίοι και οι Μπομπολαίοι κουβαλούσαν πραγματικά κουκιά σε πραγματικά γαϊδούρια.
Όταν λοιπόν μιλάμε για μια οικογένεια, η οποία είχε ιδιαίτερες «σχέσεις» με την εκκλησία, την πολιτική σκηνή της πιο σκοτεινής περιόδου της Δεξιάς και βέβαια το δημόσιο χρήμα, ευνόητο είναι ότι μιλάμε για μια οικογένεια, η οποία ήταν «εκλεκτή» του Παλατιού. Άρα για τι μιλάμε; Για το πιο «βαθύ» μέρος του Δεξιού κράτους και παρακράτους. Σ’ αυτήν τη «βαθιά» Δεξιά ανήκει ο Αλαβάνος. Σ’ αυτό το μεγάλο «βάθος» γεννήθηκε ο «αριστερός» Αλαβάνος με τη δεξιά περιουσία και τα αριστερά «αισθήματα».
Ο Αλαβάνος είναι μια καθαρή «κατασκευή» του κράτους της Δεξιάς. Του κράτους, στο οποίο ανήκε η οικογένειά του. Από τους πρώτους που «παράχθηκαν» στο οργανωμένο «θερμοκήπιο» των «αντιστασιακών» της μεταπολίτευσης. Όπως συνέβη δεκαετίες μετά με τον «ήρωα» Τσίπρα. Κάποιος χωροφύλακας, κάπου, κάποτε, συνέλαβε τον Αλαβάνο και με μερικές καρπαζιές «κατασκεύασε» τον «ήρωα» της αριστεράς και της κοινωνικής αντίστασης. Κάποιος χωροφύλακας, «κολλητός» της οικογένειάς του, του έβαλε τα «ένσημα» της αντίστασης και από τότε ο ελληνικός λαός έχει αναλάβει τα έξοδα της πολυτελούς διαβίωσης του «ήρωα».
Εργάτες, αγρότες, μικροεπαγγελματίες, που μάτωσαν πραγματικά στους κοινωνικούς αγώνες, πέθαναν στην αφάνεια και «επέπλευσε» ο «ήρωας» Αλαβάνος. Ρήτορες δεν ακούστηκαν και ακούγεται ο «τραυλός». Μιλάμε για έναν πραγματικό «κηφήνα» του κοινωνικού «αγώνα». Αφού επί χρόνια διέπρεψε στο πολυτελές «σταυροπόδι» των Βρυξελών, στη συνέχεια γύρισε στην πατρίδα, για να τη «σώσει». Η πορεία του θα ήταν ακόμα καλύτερη, αν βοηθούσε στοιχειωδώς και ο Θεός, ο οποίος είναι φανερό ότι στην περίπτωσή του δεν βοήθησε καθόλου. Προφανώς ο Μεγαλοδύναμος έλειπε σε διακοπές, όταν έπαιρνε «τάλαντα» ο Αλαβάνος.
Μιλάμε για τον πρώτο «Γιωργάκη» της μεταπολιτευτικής πολιτικής σκηνής. Ένας κληρονόμος με αδύναμο DNA. Παντελώς ατάλαντος είναι ο άνθρωπος. Δεν μπορείς να τον «σπρώξεις», ακόμα κι αν το θέλεις. Δεν «σπρώχνεται» η λάσπη. Δεν έχει τα χαρακτηριστικά να σπρωχθεί. Δεν έχει από κάπου να την πιάσεις. Ο άνθρωπος είναι «υπνωτικό». Μιλά σαν μεθυσμένος και όταν ακούς αυτά που λέει σε κάνει να ήθελες να είναι πραγματικά μεθυσμένος, γιατί, αν δεν είναι, θα πρέπει να κλάψεις, αναλογιζόμενος ότι αυτόν τον άνθρωπο τον πληρώνεις με εκατομμύρια κάθε μήνα επί τριάντα χρόνια. Τον πληρώνεις, για να ακούς τα περί «ψιψινιών» και «κοκοψόψαρων».
Με αυτά τα ατομικά προσόντα περιορίστηκε στη χαμηλή πολιτική «πτήση» που βλέπουμε. Αναγκαστικά πήρε μόνον αυτά τα οποία «δικαιούταν» και όχι αυτά που θα ήθελε. Πήγε στο «αγροτικό» της Αριστεράς και όχι σε κάποιο από τα μεγάλα κόμματα εξουσίας του χώρου καταγωγής του. Πήρε «δικαιωματικά» την ηγεσία του Συνασπισμού, όπως ο Γιωργάκης πήρε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, επειδή τη «δικαιούταν». Αυτός ο Αλαβάνος, που πήρε ό,τι «δικαιούταν» με «δημοκρατικά» μέσα, έδωσε με τα ίδια μέσα και τον ίδιο τρόπο και στον Τσίπρα αυτό το οποίο προφανώς ο ίδιος έκρινε ότι «δικαιούταν». Να μην φύγει το «μαγαζί» από τα χέρια αυτών που για τον οποιονδήποτε λόγο είχαν «δικαιώματα». Να μην φύγει το αριστερό «μαγαζί» από τα χέρια των φασιστών της Δεξιάς.
Γιατί τον αποκαλούμε θλιβερό; Γιατί, παρ’ όλο που γνωρίζει ότι έχει αλλάξει πλέον ο σχεδιασμός του συστήματος, εξακολουθεί και φέρεται σαν να έχει απέναντί του την αστυνομία της Χούντας. Μια αστυνομία, που, αν κρίνουμε από την καταγωγή και εν συνεχεία από την πορεία του, μάλλον τη γνωρίζει πιο καλά απ’ ό,τι νομίζουμε. Γνωρίζει πολύ καλά τους «διαδρόμους» της και αυτά δεν μπορεί να τα έμαθε με την ελάχιστη «αντίστασή» του. Μάλλον με άλλη ιδιότητα θα περιφερόταν στους «διαδρόμους» της. Γιος πλούσιου βουλευτή κάνει την αντιστασιακή του «πλάκα» εδώ και μισό αιώνα. Εγγονός πλούσιου βουλευτή «πολεμά» τον φασισμό από τον καναπέ του σπιτιού του. Βαθύτατα πλούσιος, εξαιτίας της παλιάς διαπλοκής, καταγγέλλει εκ του ασφαλούς τη σύγχρονη.
Εκ του ασφαλούς δηλαδή «μάγκας». Κατηγορεί την αστυνομία για την ίδια της την ύπαρξη, ενώ γνωρίζει –καλύτερα από τον καθένα, ως κεφαλαιούχος– ότι η αστυνομία είναι απαραίτητο στοιχείο για τη λειτουργία της κοινωνίας. Δαιμονοποεί την αστυνομία, ενώ γνωρίζει πλέον ότι η αστυνομία μπορεί να ελεγχθεί. «Απελευθερώνει» κρατούμενους τη στιγμή που δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Ενθαρρύνει τη δήθεν βίαιη αντίσταση εναντίον της, τη στιγμή που δεν τίθεται τέτοιο θέμα, εφόσον σήμερα υπάρχει η ελευθερία να χρησιμοποιηθούν νομικά μέσα εναντίον της.
Με τη στάση του κάνει το μεγαλύτερο κακό στην κοινωνία, γιατί δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες θα δημιουργήσουν εκ νέου νέα θύματα. Μια πραγματική «βιομηχανία» θυμάτων, που του επιτρέπει να επωφελείται και ταυτόχρονα να ελέγχει την πραγματική κοινωνική αντίσταση. Ενθαρρύνει «Γρηγορόπουλους» στη βλακεία και προωθεί «Τσίπρες». Το κόμμα του λειτουργεί σαν «αντλία», ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα «πώμα». Θεωρητικά έλκει τους ευαίσθητους ανθρώπους προς την αντίδραση, ενώ πρακτικά «φιλτράρει» και προωθεί μόνον τους δικούς του ανθρώπους.
Αυτός είναι ο ρόλος του Συνασπισμού. Εξουδετερώνει την κοινωνική αντίσταση και «καπελώνει» οτιδήποτε μπορεί να «ανθίσει» μέσα στην ελληνική κοινωνία και άρα να απειλήσει τα κόμματα εξουσίας. Γι’ αυτόν τον λόγο αγωνιούσαν τα κόμματα εξουσίας για τον κίνδυνο της μη εισόδου του Συνασπισμού στη Βουλή. Ο Συνασπισμός είναι το «πιρούνι», το οποίο «τσιμπά» τους ήρωες που «παράγει» ο φασισμός μέσα στην παπανδρεϊκή «σούπα» της μεταπολίτευσης. Παριστάνει την «αντλία», η οποία απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας, αλλά έχει ένα περιοριστικό «φίλτρο», που επιτρέπει να περνάνε σαν «ήρωες» μόνον συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Ένας μηχανισμός, που έχει και ο ίδιος παράγει πολλούς από τους επαναστάτες της «πορδής» της μεταπολίτευσης και οι οποίοι στη συνέχεια διακρίθηκαν στα κόμματα εξουσίας και της λεηλασίας. Γι’ αυτό είναι απαραίτητος για τη λειτουργία του σημερινού σαθρού πολιτικού σκηνικού. Είναι ο μηχανισμός, ο οποίος αποφασίζει ποιος καραγκιόζης θα εμφανιστεί σαν ήρωας και ποιος ήρωας θα περιθωριοποιηθεί σαν καραγκιόζης. Αυτός είναι ο ρόλος του στο πολιτικό σκηνικό. Είναι οι επαγγελματίες αριστεροί. Είναι οι κατά κύριο λόγο δεξιάς προελεύσεως ηγέτες της «Αριστεράς». Οι επαγγελματίες «ευαίσθητοι» όλων των τύπων και ειδών, όταν, λόγω της κοινωνικής εξέλιξης, ακόμα ο αριστερισμός δεν φτάνει από μόνος του για να δώσει την «επιτυχία».
Δουλειά όλων αυτών είναι να μην αφήνουν «άκρες» στην κοινωνία, ώστε να διακριθούν κάποιοι «κοινοί» Έλληνες με βάση την αξιοκρατία και την πραγματική ευαισθησία. Οι «μανδαρίνοι» του ΣΥΡΙΖΑ, ελέω ντόπιων και ξένων φασιστών, έχουν τα αποκλειστικά «δικαιώματα» σε όποια ευαισθησία υπάρχει ή πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον. Έχουν τα δικαιώματα στην οικολογία, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην κοινωνική ευαισθησία, στη ζωοφιλία και όπου μπορεί να προκύψει πολιτικό κέρδος για τον εκφραστή του. Ο συνασπισμός δίνει «πιστοποιητικά» για τα πάντα. Γι’ αυτό και προσπαθεί να τα περιλάβει όλα στον τίτλο του. Να συμπεριλάβει σ’ αυτόν τον τίτλο ό,τι υπάρχει και μπορεί να το εισπράξει όχι σε επίπεδο ψήφων, αλλά σε επίπεδο πόστων για τα στελέχη του.
Αυτά τα υψηλόμισθα πόστα τον ενδιαφέρουν και όχι οι ψήφοι. Η απόδειξη αυτού του οποίου λέμε είναι ό,τι πιο εύκολο. Συμμετέχει πολιτικά στο σύνολο του χρόνου της μεταπολίτευσης και δεν έχει καν πολιτικό πρόγραμμα. Με εμπνεύσεις του καφέ κάνει πολιτική. Από τα «πρωϊνάδικα» σχηματίζει την πολιτική του αντζέντα. Σήμερα είναι ο συνασπισμός της αριστεράς, της προόδου και της οικολογίας. Αύριο μπορεί να προσθέσει στο τίτλο του …»ο συνασπισμός και της καθαριότητας και άρα των φίλων της μπουγάδας και των φίλων των απλανών αστέρων».
Αυτό, παρ’ όλη τη γελοιότητά του είναι επικίνδυνο. Κοινωνικά και εθνικά επικίνδυνο. Γιατί; Γιατί μετατρέπουν τον παραμικρό «θύλακα» ελπίδας της ελληνικής κοινωνίας σε «θύλακα» αποστήματος. Γιατί ο Συνασπισμός λειτουργεί με έναν τρόπο τέτοιο, ο οποίος εξυπηρετεί αυτούς που θέλουν την ελληνική κοινωνία σε «νάρθηκα». Μέσα σε ένα ασαφές και ομιχλώδες τοπίο «αριστερίστικου» τυχοδιωκτισμού ο καθένας περνά στην ελληνική κοινωνία ό,τι μήνυμα συμφέρει τον ίδιο ή το αφεντικό του. Πίσω από μια περίεργη άποψη περί ελευθερίας, η οποία συχνά μετατρέπεται σε ασυδοσία, κάποιοι κάνουν «παιχνίδι». Ο Συνασπισμός με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί ως «λαγός» για τα κόμματα εξουσίας.
Ο Συνασπισμός, δηλαδή, «σπέρνει» αυτά που τα κόμματα των φασιστών στη συνέχεια θα «θερίσουν». Ο Συνασπισμός προετοιμάζει τον κόσμο γι’ αυτά που αναγκαστικά θα μας επιβάλουν τα κέντρα εξουσίας της Νέας Τάξης. Ο Συνασπισμός μας «εξοικειώνει» σήμερα με τα δράματα τα οποία θα βιώσουμε αύριο. Ο Συνασπισμός απαλλάσσει τα κόμματα εξουσίας από το κόστος της εκτέλεσης των όποιων εντολών λαμβάνουν από τα «αφεντικά» τους. Αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει πολύτιμο για τα «αφεντικά». Παραχωρεί πολιτική «στέγη» με άριστη αριστερή «βιτρίνα» στους εκμαυλιστές της ελληνικής κοινωνίας.
Παραχωρεί «στέγη» και ιδεολογικό «άλλοθι» σε όλους εκείνους που εξυπηρετούν την Νέα Τάξη και προσπαθούν να διαλύσουν τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας. Ανάμεσα στα στελέχη του Συνασπισμού βρίσκονται οι πάντες. Από «τελειωμένους» ομοφυλόφιλους, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να δοκιμάσουμε τα πάντα, προκειμένου ν’ αποφασίσουμε για το φύλο μας, μέχρι «προχωρημένους» ιστορικούς, οι οποίοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η καταστροφή της Σμύρνης ήταν αποτέλεσμα «συνωστισμού».
Το ακόμα χειρότερο όμως είναι άλλο. Εκεί μέσα δραστηριοποιούνται άνθρωποι, οι οποίοι πολύ εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν προδότες, με πρωταγωνιστή τον θλιβερό Αλαβάνο. Άνθρωποι, οι οποίοι προσπαθούν με το «άλλοθι» της αριστεριστικής άποψης περί διεθνισμού και αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων να καταστρέψουν τα ιερά και όσια του ελληνικού λαού. Άνθρωποι, οι οποίοι προσπαθούν να καταστρέψουν έννοιες όπως ο πατριωτισμός, η εθνική ευαισθησία, το εθνικό συμφέρον κλπ.. Άνθρωποι, οι οποίοι εύκολα μπορούν να κατηγορηθούν για απόπειρα διάλυσης του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας.
Στελέχη του Συνασπισμού βρίσκονται πίσω από όλα τα αδρά χρηματοδοτούμενα από το κράτος μη κυβερνητικά «παρατηρητήρια». Όλες εκείνες τις οργανώσεις, οι οποίες έχουν ως αντικείμενό τους ν’ ανακαλύπτουν «αδικημένες» μειονότητες στη χώρα. Όλες εκείνες τις οργανώσεις, οι οποίες δρουν υπέρ της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και εις βάρος του ελληνικού λαού. Όλες εκείνες τις οργανώσεις, οι οποίες συχνά-πυκνά «σέρνουν» την Ελλάδα στα δικαστήρια ή παρίστανται ως μάρτυρες εναντίον της. Όλες εκείνες τις οργανώσεις με τις ύποπτες χρηματοδοτήσεις και τις πολύ πιο ύποπτες διασυνδέσεις με κέντρα του εξωτερικού. Με κέντρα, τα οποία έχουν δημοσιοποιήσει τις προθέσεις τους να διαλύσουν τη χώρα.
Αυτά τα κέντρα συνεργάζονται με τον Συνασπισμό της αριστερής «ευαισθησίας». Της «ευαισθησίας», που θέλει να βυθίσει στη λήθη τις εθνικές επετείους, που καίει στους δρόμους την ελληνική σημαία, που πολεμάει τις παρελάσεις, που ανακαλύπτει ύποπτους «σημαιοφόρους» Τσενάι και «τιμά» τους νέους, που νομίζουν ότι την 28η Οκτωβρίου γιορτάζουμε το τελευταίο άλμπουμ του Σάκη Ρουβά. Γι’ αυτόν τον λόγο μπορούμε να μιλάμε ευθέως για προδοσία. Πήγαν στελέχη του Συνασπισμού και διαδήλωσαν υπέρ του «Μακεδονικού» λαού και των δικαιωμάτων του. Πήγαν όμως στα Σκόπια, υπέρ εκείνων των «Μακεδόνων». Το θέμα το «έπνιξαν» πολύ γρήγορα, γιατί θύμωσε ο ελληνικός λαός και τα μάζεψαν όπως-όπως. Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι ότι, όπου μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία, εκεί βρίσκεται ο Συνασπισμός και βέβαια ο αρχηγός του.
Το τελευταίο έγκλημα του αρχηγού του διαπράχθηκε μέσα στην ελληνική Βουλή. Όλοι εμείς οι κοινοί Έλληνες είδαμε Έλληνες αγρότες από την Κρήτη να διαδηλώνουν στον Πειραιά. Ο Αλαβάνος είδε τον «κρητικό λαό» να διαδηλώνει. Ο ίδιος Αλαβάνος, που στα Τέμπη δεν είδε τον «θεσσαλικό λαό». Όλοι εμείς οι κοινοί Έλληνες βιώνουμε την προβληματικότητα της ελληνικής κοινωνίας από κοινού. Ο Αλαβάνος είδε προβληματικότητα στην «κρητική οικονομία», σαν να επρόκειτο για οικονομία άλλου κράτους. Ο ίδιος Αλαβάνος, που δεν είδε προβλήματα στη «θεσσαλική οικονομία».
Αυτά όλα δεν είναι τυχαία. Δεν είναι τυχαίες οι λέξεις που λέγονται από έναν αρχηγό κόμματος μέσα στην ελληνική Βουλή. Είναι προφανές ότι οι ίδιοι άνθρωποι, που υποδαυλίζουν το «Μακεδονικό», έχουν αρχίσει να ονειρεύονται και ένα ανάλογο «Κρητικό» ζήτημα. Έτσι εξηγούνται και τα μυστήρια. Έτσι εξηγείται πώς ένα ατάλαντο ανθρωποειδές, όπως ο Αλαβάνος, έκανε πολιτική «καριέρα». Κάποιοι τον ταΐζουν και τον ποτίζουν επί δεκαετίες, προκειμένου να τους εξυπηρετεί. Τον έκαναν με περιουσία, τον πλήρωσαν πλούσια και του εξασφάλισαν την αρχηγία. Πολλά τα κέρδη για την «ποιότητά» του. Είναι πολλά τα «γραμμάτια» του Αλέκου. Ακόμα και η εκλογική του παρουσία στο Ηράκλειο είναι ύποπτη. Πολύ ύποπτη μέχρι να μάθουμε τι υποσχέθηκε σε ποιους και με τις «εγγυήσεις» ποιων.
…Εκμεταλλεύεται τους πάντες, για να περάσει την ύποπτη πολιτική του και στη συνέχεια τους πετάει σαν στυμμένες «λεμονόκουπες». Θα «κλάψει» τους Αλέξηδες μπροστά στις κάμερες και μετά θα συνεχίσει τη χρυσοφόρα για τα στελέχη του «μη κυβερνητική» πολιτική του. Μέχρι και το κουτορνίθι ο Τσίπρας έχει εξοικειωθεί με αυτήν την τακτική. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την εμφάνισή του στη δεξίωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας με την έγχρωμη συνοδό του; Πήγε τη βρήκε, την εκμεταλλεύτηκε και στη συνέχεια την πέταξε στα «σκουπίδια» ο «ευαίσθητος».
…
Για τα ίδια πράγματα που ο Αλέξης του κόσμου έπεφτε νεκρός στο δρόμο, ο Αλέξης του Συνασπισμού έβαζε θεμέλια πολιτικής καριέρας. Με τα ίδια «υλικά», που κάποιος έφτιαξε τον «τάφο» του, κάποιος άλλος έφτιαξε «παλάτι». Ο ένας όμως λεγόταν Γρηγορόπουλος και ο άλλος Τσίπρας. Ο ένας επιλέχθηκε όταν έψαχναν θύματα για να τα «κλάψουν» και ο άλλος επιλέχθηκε όταν έφτιαχναν «ήρωες», για να τους λύσουν το βιοποριστικό τους πρόβλημα.
Αν ο νεκρός Αλέξης ζούσε και έφτανε στην ηλικία του Τσίπρα, δεν θα ήταν αρχηγός κόμματος να μεριμνά μόνον για το ίματζ του και να επενδύει στη φωτογένειά του, για να ζήσει την εύκολη ζωή της λούφας του ψευδοήρωα με τα κανάλια να τρέχουν από πίσω του. Θα ήταν ένας ακόμα από τους χιλιάδες άνεργους νέους, που κάποτε είχε τη νεανική αφέλεια να κάνει κουταμάρες. Θα κυνηγούσε το μεροκάματο και θα θυμόταν ότι κάποτε, όταν ήταν πιτσιρικάς, κυνηγιόταν με την αστυνομία στα Εξάρχεια. Αν είχε και καλή μνήμη, θα θυμόταν ποιος από τους διπλανούς του ήταν επιλεγμένος από τον Συνασπισμό να φτιαχτεί «ήρωας», κάνοντας τα ίδια ακριβώς πράγματα με τον ίδιο.
…
Είναι απαράδεκτο οι ίδιοι οι Έλληνες να πληρώνουν με τα δικά τους χρήματα αυτούς που τους κάνουν ζημιά. Αυτούς, που διαδηλώνουν με τους Σκοπιανούς για να εξυπηρετήσουν τους «Σόρους» της Νέας Τάξης. Αυτούς, που στέλνουν Αλέξηδες στη «σφαγή», για να βολέψουν Τσίπρες. Αυτούς, που ανακαλύπτουν όλων των ειδών και τύπων απειλές εναντίον των Ελλήνων. Αυτούς, που ονειρεύονται νέους «συνωστισμούς» εις βάρος μας. Είναι ακόμα πιο απαράδεκτο που η ελληνική Πολιτεία δεν ερευνά τις χρηματοδοτήσεις όλων αυτών των «μη κυβερνητικών» οργανώσεων της «ευαισθησίας», που ελέγχονται από στελέχη του και οι οποίες προκαλούν προβλήματα.
Παναγιώτης Τραϊανού
Πρόεδρος του ΕΑΜ β’
Ένα κείμενο από μια ολόκληρη σειρά που υπάρχουν στον Ιστότοπο του ΕΑΜ β. Χωρίς να συμφωνώ σε όλα τα σημεία νομίζω ότι αποτελούν κείμενα για προβληματισμό. Αν έχετε την υπομονή αξίζει τον κόπο να τα διαβάσετε ολόκληρα όλα.
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 3.0 Ελλάδα .
View blog authority
«Οποιαδήποτε κοινωνία παραχωρήσει λίγη ελευθερία για να κερδίσει λίγη ασφάλεια δεν αξίζει τίποτε από τα δύο και θα χάσει και τα δύο.»
Βενιαμίν Φραγκλίνος
My blog is worth $3,951.78.
How much is your blog worth?
Βγάλε μετά συμπέρασμα
My site is worth$10,488.6Your website value?
«Ο χρυσός υπήρξεν ανέκαθεν ο μόνος σεβαστός εν τω κόσμω θεός, προφήται δε αυτού οι Εβραίοι.»
«Η Πάπισσα Ιωάννα»
Εμμανουήλ Ροΐδης
«Δεν απαιτείται πλειοψηφία για την επικράτηση, αλλά μάλλον μια οργισμένη, ακούραστη μειοψηφία, παθιασμένη να βάζει φωτιές ελευθερίας στους θαμνότοπους στα μυαλά των ανθρώπων.»
Σάμιουελ Άνταμς (1722-1803)
«Για να μάθεις ποιος σε κυβερνά ανακάλυψε απλά ποιους δεν έχεις την άδεια να επικρίνεις.»
Βολταίρος
Ειδήσεις: Ελλάδα από το Google"Στο ξεκίνημα μιας αλλαγής ο πατριώτης είναι ένας δυσεύρετος άνθρωπος, γενναίος, μισημένος και περιφρονημένος. Όταν ο αγώνας του πετυχαίνει, και ο δειλός συμπράττει μαζί του, γιατί τότε δεν στοιχίζει τίποτα να είσαι πατριώτης."
Σημειωματάριο 1904"Εάν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει ποτέ στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματός του πρώτα με τον πληθωρισμό, κατόπιν με τον αποπληθωρισμό, οι τράπεζες... θα στερήσουν τους ανθρώπους από όλη την περιουσία τους, έως ότου τα παιδιά τους να ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που οι πατέρες τους κατάκτησαν..."
Θωμάς Τζέφερσον
ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ
O ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΩΘΕΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΘΗ ΣΤΑ ΘΕΡΙΝΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΠΟΥ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΕΙ ΜΑΖΙΚΑ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Η μαζική ”Ελληνοποίηση” αλλοδαπών είναι πολύ σοβαρό γεγονός με συνέπειες - τίς οίδε θετικές ή αρνητικές - για να αφεθεί στην διάκριση του κ. Παυλόπουλου, ο οποίος προφανώς ενδιαφέρεται για ψήφους. Σας παρακαλώ να αντιδράσετε πριν μετατραπούμε σε Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία και δούμε φαινόμενα ανάλογα με αυτά των Δυτικών μεγαλοπόλεων… Σταδιακό εξισλαμισμό… Οι αγώνες και το αίμα των προγόνων μας μας καλούν να αντιδράσουμε με κάθε σύννομο τρόπο μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής τάξης και ελευθερίας
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΤΕ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ 210 3744000
ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ
Leonidas C. Aposkitis
Ένα έθνος μπορεί να επιζήσει από τους ανόητους και ακόμα και τους φιλόδοξούς του. Αλλά δεν μπορεί να επιζήσει από την προδοσία στο εσωτερικό του.Ένας εχθρός προ των πυλών είναι λιγότερο τρομερός γιατί είναι γνωστός και κρατά την σημαία του υψωμένη.
Αλλά οι προδότες που κινούνται μεταξύ των εγκλείστων ελεύθερα, οι δικοί τους ύπουλοι ψίθυροι που σιγοψιθιρίζονται μέσα σ’όλες τις αλέες, ακούονται μέχρι τις αίθουσες της κυβέρνησης της ίδιας... γιατί ο προδότης δεν φαίνεται καθόλου ως προδότης:
Μιλά με εκφράσεις γνωστές στα θύματά του, και φορά τα πρόσωπά τους και τα ενδύματά τους, απευθύνεται στη μικροψυχία που βρίσκεται βαθιά στις ψυχές όλων των ανθρώπων.
Σαπίζει τη ψυχή ενός έθνους, εργάζεται κρυφά και άγνωστος στη νύχτα για να υπονομεύσει τους στυλοβάτες της πόλης μολύνει το πολιτικό σώμα έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να αντισταθεί. Ο δολοφόνος πρέπει να είναι λιγώτερο τρομακτικός.
—Κικέρωνας
Λευτεριά στον Δ. Παπαγεωργίου
Κατά προπαγάνδας! (Απο το http://xilapetres.blogspot.com)
Η "πλήρης υπευθυνότητα για τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, βρίσκεται αντικρυστά στους ώμους των διεθνών εβραίων τραπεζιτών. Είναι υπεύθυνοι για τα εκατομμύρια των νεκρών και του θανάτου ". -- Αμερικανικό Κογκρέσο – U.S. Congress - Record 67th Congress, 4. Sitting, Senate Document nr. 346)
"Η μπολσεβικική επανάσταση στη Ρωσία ήταν η εργασία του εβραϊκού προγραμματισμού και της εβραϊκής δυσαρέσκειας. Το σχέδιό μας είναι να έχουμε μια νέα παγκόσμια τάξη. Ότι ελειτούργησε τόσο θαυμάσια στη Ρωσία, πρόκειται να γίνει πραγματικότητα για ολόκληρο τον κόσμο." -- Το περιοδικό Αμερικανός Εβραίος, 10, Σεπτέμβριου 1920
"Με τη χρησιμοποίηση της νέας πολιτικής εξόριστων άθεων [ οι Σιωνιστές] προκάλεσαν και αύξησαν τον αντισημιτισμό στην Ευρώπη που οδήγησε στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το παγκόσμιο μποϊκοτάρισμα ενάντια στη Γερμανία το 1933 και η υστερότερη γενικευμένη δήλωση πολέμου ενάντια στη Γερμανία, που άρχισε από τους σιωνιστές ηγέτες και το παγκόσμιο εβραϊκό συνέδριο. . ."-- ραβίνος Schwartz, New York Times, 30 Σεπτεμβρίου 1997
Τυχαίο ιστοσημείωμα
σ’ αυτό το ιστολόγιο
"Πρέπει να καταλάβετε, οι κορυφαίοι μπολσεβίκοι που ανέλαβαν την Ρωσία δεν ήταν Ρώσσοι. Μισούσαν τους Ρώσους. Μισούσαν τους χριστιανούς. Καθοδηγούμενοι από εθνοτικό μίσος βασάνισαν και έσφαξαν εκατομμύρια Ρώσους χωρίς ίχνος ανθρώπινης μεταμέλειας. Δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Ο Μπολσεβικισμός διέπραξε την μεγαλύτερη ανθρώπινη σφαγή όλων των εποχών. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου είναι αδαείς και αδιάφορο για αυτό το τεράστιο έγκλημα είναι η απόδειξη ότι τα παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι στα χέρια των δραστών. "-
Σολζενίτσιν
Κόσμος Ειδήσεις-Google Ροές allenaki
Φιλοπατρία 
Πρόσφατα σχόλια