Posts Tagged ‘ΝΑΤΟ’
Μήνυμα από τις «αγορές»;
Posted on: 30 Ιανουαρίου, 2015
- In: ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ | ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΣΑΜΠΟΤΑΖ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μήνυμα από τις «αγορές»;
Πόσο «μόνο του» έπεσε το (εξονυχιστικά ελεγμένο) Ελληνικό F16 (των έμπειρων πιλότων) στην Ισπανία; (Ίσως «όσο μόνος του» έσκασε και ο Όλμος στον Βόλο;)
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
– Τι στο διάολο έγινε στην Ισπανία; Θα μου πει κανείς;
– Τι εννοείτε κύριε;
– Για το Ελληνικό F16 που έπεσε στην Albacete μιλάω….τι να εννοώ;
– Ε, τι μ’ αυτό;
– Ρε με δουλεύετε; Πως πήγε κι έπεσε έτσι στα καλά καθούμενα στην απογείωση και μάλιστα πάνω σε μερικά ακόμη μαχητικά άλλων χωρών και στα πληρώματά τους; Συμμαχικών! Το τονίζω αυτό…σκοτώνοντας κάμποσους πιλότους και τραυματίζοντας δεκάδες άλλα πληρώματα…αν είναι δυνατόν!
– Ε, συμβαίνουν αυτά.
– Κύριοι μην με κοροϊδεύετε. Δεν μιλάμε για μια τριτοκοσμική σχολή της Αφρικής. Μιλάμε για προχωρημένο σχολείο έμπειρων πιλότων του ΝΑΤΟ…δεν πέφτουν έτσι αυτοί. Και οπωσδήποτε, ΟΧΙ στο ξεκίνημα, στην απογείωση. Και μάλιστα μαχητικά που έχουν περάσει πριν λίγο ένα σωρό τεχνικούς ελέγχους.
– Τι να σας πω κύριε;
– Θα θέλατε να σας πω εγώ κύριοι τι λένε ήδη οι κακές γλώσσες σε υπόγεια, ρετιρέ, ΜΜΕ και διαδρόμους;
– ……
– Θ’ αρχίσω με κείνον τον Ισπανό εμπειρογνώμονα που έπαιξαν σε όλα τα κανάλια μια πολύ καυτή δήλωσή του…
συνέχεια εδώ
Ο δρόμος του οπίου
Posted on: 18 Αυγούστου, 2012
- In: ΓΕΓΟΝΟΤΑ | ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο δρόμος του οπίου
Σάββατο, 18 Αυγούστου 2012
Το ΝΑΤΟ οι Γερμανοί και τα ναρκωτικά του Αφγανιστάν!
Οι Ρώσοι αποκαλύπτουν: Τα νατοϊκά στρατεύματα συνειδητά δεν εμποδίζουν το λαθρεμπόριο ναρκωτικών από το Αφγανιστάν. Η βασική ροή ναρκωτικών στο Τατζικιστάν φτάνει από τις αφγανικές επαρχίες Κουντούζ και Μπανταχσάν. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται υπό τον έλεγχο της γερμανικής στρατιωτικής δύναμης των νατοϊκών δυνάμεων.
“Σχέδιο Φαιδώρα”
Posted on: 31 Μαΐου, 2012
- In: ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ | ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΙΑ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Σχέδιο Φαιδώρα”
“ΣΧΕΔΙΟ ΦΑΙΔΩΡΑ” …ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ…!
Αναρτήθηκε από τον/την 1greek στο Μαΐου 26, 2012
Στις 2 του Ιούνη 1988, ο τότε γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς, με απόρρητο έγγραφό του προς τον τότε Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Γκάσπαρ Ουάϊνμπεργκερ, αναφερόταν στο γνωστό “ΣΧΕΔΙΟ ΦΑΙΔΩΡΑ”, με την διαβεβαίωση ότι αποτελούσε πλέον την “λυδία λίθο” για την επίλυση των προβλημάτων τα οποία αφορούσαν την Ελλάδα στις σχέσεις της με την Τουρκία, και την “τελική χάραξη” των συνόρων των κρατών της περιοχής της νότιας Βαλκανικής.
Το έγγραφο εκείνο με αριθμό πρωτόκολλου:
NA/SG-SECDEF/WASHDC/264/83
Έλεγε τα εξής :
1.- ΄Συμφωνούμε απόλυτα με το μνημόνιο σας της 20ης Μαΐου 1988. Έστειλα τον προσωπικό μου βοηθό μου Van de Campen ο οποίος συζήτησε το θέμα με προσωπικότητες της Ελλάδας. Επεσήμαναν, ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο Αιγαίο πέλαγος. Συμφωνούν για κοινή εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου με τους Τούρκους από το 1994 και μετά. Παράλληλα θα αναγκαστούν οι σημερινοί αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας, να αποδεχθούν την δημιουργία Μακεδονικού κράτους σύμφωνα με το “Σχέδιο Φαιδώρα” υποτίθεται έναντι της συγκεκριμένης πρότασης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου Πελάγους.
2.- Ήδη ενημέρωσα τους συμμάχους και συμφωνούν όλοι με το σχέδιο. Τους παρακάλεσα να βοηθήσουν μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης να δοθεί έκταση στο ζήτημα αυτό σαν ειδησεογραφία και πολιτικό σχόλιο.
3.- Τελικά, η εφαρμογή του “Σχεδίου Φαιδώρα”, θα γίνει αφορμή για αλλαγή του πολιτικού χάρτη της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτόν οι νέοι πολιτικοί ηγέτες θα είναι απαλλαγμένοι από τα φορτία των προβλημάτων των παλαιών.
Υπογραφή Γιόζεφ Λούνς, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.
“ Επιτελικό Σχέδιο Φαιδώρα”
Σήμερα ξανάρχομαι σε εκείνο το τόσο σημαντικό έγγραφο, για το οποίο ελάχιστα ενημερώθηκε ο μέσος Έλληνας πολίτης, εξ αιτίας κυρίως του πέπλου σιωπής με το οποίο το σκέπασαν τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τα λοφία και τις πολιτικές παγίδες που θα δημιουργούσαν συνέπειες στα συμφέροντά τους.
Είναι γνωστό ότι για την εφαρμογή του σχεδίου έχουν διατεθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες εκατομμύρια δολάρια, για την αγορά του τύπου και την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την αποδοχή του από την ελληνική κοινή γνώμη.
Η εφαρμογή του σχεδίου, αρχικά, είχε ανατεθεί σε μια ομάδα “νατοϊκών” διπλωματών της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί σε θέσεις κλειδιά της διοίκησης, με μοναδικό στόχο την παραπληροφόρηση και δημιουργία συνθηκών ανασφάλειας για τις λαϊκές μάζες, έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει αποδεκτό κάτω από παρόμοιες συνθήκες το σχέδιο και η εφαρμογή του.
Για τον πολιτικό παρατηρητή, το σχέδιο εφαρμογής και παρουσίασης της όλης επιχείρησης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μοναδικό.
Τα Βραβεία Ιππεχτσί, οι δημοσιογράφοι του Αιγαίου, τα γνωστά δημοσιογραφικά συνέδρια της Σαμοθράκης, από κοινού με ένα τόνο χρήματα για την αγορά της πένας μελών του δημοσιογραφικού κατεστημένου της Αθήνας με σκοπό την παραπληροφόρηση των πολιτών. Tα εκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν στην διάθεση της ηγεσίας των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας και τέλος από κοινού και χάρις στις μεγάλες σεισμικές καταστροφές της Κωνσταντινούπολης και τις αντίστοιχες στην ελληνική χερσόνησο (ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΕΣ…!!!) , δημιούργησαν ένα μοναδικά ευνοϊκό περιβάλλον για την προώθηση των σχεδίων και την τελική παρουσίαση και εφαρμογή του.
Αυτός ήταν ο λόγος, εξ άλλου, που συμφωνήθηκε να δοθούν στην Αθήνα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, προκειμένου να πεισθούν οι Έλληνες πολίτες για τις ικανότητες της πολιτικής τους ηγεσίας και το πετυχημένο πρόγραμμα των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδας.
Όλα αυτά βέβαια πραγματοποιήθηκαν ύστερα από σχετικές εισηγήσεις του τότε αρχηγού της σοσιαλιστικής παράταξης της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου, oοποίος επέμεινε στο αίτημά του αυτό. Προκειμένου δε να αναλάβει οποιαδήποτε δέσμευση έναντι της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ, ζήτησε προηγουμένως διαβεβαιώσεις για την παράλληλη συμφωνία του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Πρόεδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, και την εγγύηση των δύο ενδιαφερομένων μερών ότι σε περίπτωση διάσπασης διαφωνούντων στελεχών των μηχανισμών των δύο πολιτικών κομμάτων και της δημιουργίας νέων πολιτικών κινήσεων, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το ΝΑΤΟ θα φρόντιζαν για την “ πολιτική εξαφάνιση των διασπαστών.”
Ακόμα, την συμφωνία θα έπρεπε να συνοδεύει και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, το οποίο σύμφωνα με τον Μητσοτάκη θα έπρεπε να διατεθεί στα “βασικά στελέχη των δύο κομμάτων”, προκειμένου να “πεισθούν” να υποστηρίξουν το σχέδιο. Κάθε υπουργός ή και κομματικό στέλεχος που τυχόν θα διαφωνούσε, θα έπρεπε να αποβληθεί από το κόμμα στο οποίο ανήκε, ώστε να πάψουν αμέσως οι διάφορες αντιπολιτευόμενες φωνές και κινήσεις.
Για την εφαρμογή των συμφωνημένων θα ήταν υπεύθυνοι και οι τρεις καθιερωμένοι ηγέτες της Ελλάδας, οι οποίοι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η Ουάσιγκτον δεν επρόκειτο να δεχθούν ή και να ενθαρρύνουν οποιαδήποτε διασπαστική κίνηση. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, (Πρόεδρος), ήταν εκείνος που έφερε στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της διαδοχής στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων. Την πρόταση υποστήριξαν και οι άλλοι δύο κομματάρχες, οι οποίοι με την σειρά τους επέμειναν να λάβουν διαβεβαιώσεις ότι θα βοηθηθούν οι διάδοχοί τους προκειμένου να αναλάβουν την ηγεσία των κομματικών παρατάξεων στις οποίες ανήκουν. Έτσι αποφασίστηκε ότι από πλευράς Καραμανλή επρόκειτο να προωθηθεί ο ανιψιός από αδελφό, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, από την πλευρά Ανδρέα ο γιος του Γιώργος, και από εκείνην του Μητσοτάκη ο γαμβρός και η κόρη του, την οποία προόριζε για πολιτική σταδιοδρομία.
Σχετικά με την προεργασία του σχεδίου αποφασίστηκε, ύστερα από σχετική πρόταση του Ανδρέα υπευθυνότητα να δοθεί στο Γιώργο, ο οποίος ήδη ήταν ενεργός στην πολιτική σκηνή. Το σχέδιο αρχικά προέβλεπε την “ρύθμιση των εκκρεμοτήτων” μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας μέχρι το 1998. Μεταξύ των εκκρεμοτήτων αναφερόταν το πολιτικό καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, η δημιουργία δύο διοικητικών καντονίων κάτω από κάποιο σύστημα ελαφράς ομοσπονδίας για την Κύπρο, η οικονομική μεταφορά αρχικά και αργότερα και η διοικητική της Δυτικής Θράκης και η συνένωσή της με την Ανατολική.
Και τέλος η δημιουργία “Μακεδονικού κράτους” αρχικά με πυρήνα την περιοχή των Σκοπίων, με την αργότερη συμμετοχή και της περιοχής που ανήκε διοικητικά στην Ελλάδα. Η κωδική ονομασία του σχεδίου ήταν “Φαιδώρα”, η ευθύνη για την “προετοιμασία” της κοινής γνώμης της Ελλάδας και Τουρκίας δόθηκε στον Γιώργο Παπανδρέου από την πλευρά των Αθηνών, και του Ισμαήλ Τζέμ, ενός νεαρού Τούρκου δημοσιογράφου τον οποίο εμπιστευόταν απόλυτα η Ουάσιγκτον, για την πλευρά της Άγκυρας. Οι δύο νεαροί ηγέτες έλαβαν εντολή να δημιουργήσουν “προσωπική φιλία”. Τα έξοδα για την προετοιμασία και εφαρμογή του σχεδίου ανέλαβαν να καλύψουν η ΓΓ του ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον, ο ΟΗΕ, και κατά ένα μικρό μέρος η Αθήνα και Άγκυρα.
Η πρακτική εφαρμογή του σχεδίου αποφασίστηκε να αφεθεί στην φροντίδα ενός αριθμού διπλωματών των Αθηνών και της Άγκυρας, της εμπιστοσύνης του ΝΑΤΟ.
Οι διπλωμάτες αυτοί με τον καιρό απέκτησαν τόση δύναμη, ώστε να χαράζουν την επίσημη πολιτική της Κυβέρνησης των Αθηνών, άπαξ και η Άγκυρα συνέχισε να τελεί υπό τον έλεγχο και την αποδοχή των στρατηγών .
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου ο Γιώργος έβαλε αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο προετοιμασίας της κοινής γνώμης με τον προσεταιρισμό των πιο γνωστών δημοσιογράφων των Αθηνών. Μεταξύ των πρώτων κινήσεών του αναφέρεται η δημιουργία των “ Δημοσιογράφων του Αιγαίου”, τα δημοσιογραφικά συνέδρια της Σαμοθράκης, η δαπάνη διοργάνωσης των οποίων αρχικά δόθηκε στην Νομαρχία της περιοχής, για τον φόβο διαφυγής του μυστικού και το πολιτικό τίμημα που θα είχε κάτι παρόμοιο πάνω στα δύο πολιτικά κόμματα της Ελλάδας.
“ Βραβεία Ιππεκτσι”
Σε μια θεαματική κίνηση “Καλής θέλησης” των υπευθύνων από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, δημιουργήθηκε η επιτροπή βραβείων της “Έλληνο-Τουρκικής φιλίας Ιπεκτσι”. Στην μνήμη, δήθεν, ενός Τούρκου δημοσιογράφου εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος είχε δολοφονηθεί από αντιδραστικά αντιδικτατορικά στοιχεία στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης. Για την τάξη και μόνον θα ήθελα να προσθέσω στο σημείο αυτό ότι ο Ιππεκτσί ήταν ο πρώτος που έφερε με την αρθρογραφία του θέμα Ανατολικού Αιγαίου και τα δικαιώματα της Τουρκίας πάνω στα νησιά της περιοχής. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιππεκτσί έχαιρε της εμπιστοσύνης των στρατηγών της Άγκυρας, μέχρις την ημέρα του θανάτου του. Αποτελεί δε καθαρή ειρωνεία το γεγονός ότι οι στρατηγοί της Άγκυρας ζήτησαν τα βραβεία να πάρουν το όνομα του “ντονμέ” Ιππεκτσί,( εβραίος ο οποίος ασπάσθηκε το Ισλάμ), η δε Αθήνα το δέχθηκε.
Έτσι σχηματίσθηκε μια ομάδα από έμπιστους ακαδημαϊκούς από τις δύο πλευρές, οι οποίοι κάθε χρόνο θα έδιναν βραβείο σε άτομα που εργάσθηκαν για την προώθηση της υπόθεσης της “Έλληνο-Τουρκικής Φιλίας”.
Ένα από τα μέλη της επιτροπής των βραβείων Ιππεκτσί, είναι και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης γνωστός από τις δηλώσεις του ότι “η Τουρκία θα πρέπει τελικά να αποφασίσει να διαθέσει εκατό χιλιάδες στρατιώτες της νεκρούς, προκειμένου να καταλάβει την Ελλάδα και να τελειώσει αυτός ο πονοκέφαλος μια και για πάντα”.
Όπως ήταν επόμενο, κάτω από αυτές τις συνθήκες, το βασικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η επιτροπή των βραβείων ήταν το γεγονός ότι κανένας σοβαρός παράγοντας της Αθήνας δεν δέχθηκε να “τιμηθεί” με το βραβείο.
Για τον λόγο αυτό λοιπόν, αποφασίστηκε να συμπεριληφθούν μεταξύ των αποδεχτών των βραβείων και να τιμηθούν Έλληνες και Τούρκοι πολιτικοί.
Μεταξύ των πρώτων που δέχθηκαν την “τιμή”, ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Ισμαήλ Τζέμ. Παράλληλα άρχισε μια εκστρατεία στρατολόγησης ατόμων της διασποράς για την απονομή των βραβείων, άπαξ και στο εσωτερικό των δύο χωρών δεν υπήρξαν πολλοί εκείνοι που έτρεξαν να “τιμηθούν”.
Σαν παράδειγμα της αστειότητας του θεσμού θα ήθελα να αναφέρω την περίπτωση του Γιώργου Ανδρεάδη, από την Θεσσαλονίκη.
Ο Γιώργος Ανδρεάδης, είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας της Θεσσαλονίκης με καταγωγή από τον Πόντο.
Στην προσπάθεια του να ενημερώσει τον Έλληνα αναγνώστη και όχι μόνον, άρχισε την συγγραφή μιας σειράς βιβλίων γύρω από την γενοκτονία, τα βάσανα και τις καταδιώξεις που υπέστησαν οι Πόντιοι πατέρες του, από το απάνθρωπο Κεμαλικό καθεστώς. Προκειμένου να προωθήσει τα βιβλία του ο συγγραφέας επισκέφθηκε αρκετές φορές την Τουρκία και ιδιαίτερα τον Πόντο, όπου προσπαθούσε να ενθαρρύνει το κοινό να αγοράσει τα βιβλία του, ένας αριθμός των οποίων είχαν τυπωθεί και στην τουρκική γλώσσα.
Αρχικά όταν του έγινε η πρόταση για το βραβείο, ο συγγραφέας την δέχθηκε με
χαρά και ενθουσιασμό. “Προσωπικά πάντοτε πίστεψα και πιστεύω στην ΕλληνοΤουρκική φιλία”, μου δήλωσε σε κάποια συνάντησή μας ο Γιώργος.
Δεν πέρασαν ωστόσο μερικές εβδομάδες από την ημέρα εκείνη, όταν ένα πρωινό ο Γιώργος Ανδρεάδης μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με ενημέρωσε ότι είχε συλληφθεί στην Τουρκία και ότι τον κρατούσαν στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης για να τον απελάσουν.
Πράγμα που τελικά έγινε, αφού προηγουμένως οι αρχές ασφαλείας της Τουρκίας χαρακτήρισαν τον βραβευμένο «εργάτη της Έλληνό-Τουρκικής φιλίας”, ανεπιθύμητο άτομο, και τον προειδοποίησαν να μην τολμήσει να ξαναγυρίσει πίσω.
Πολιτική Εθνικής Μειοδοσίας
Έκανα όλη αυτή την εισήγηση επειδή πίστεψα στην ανάγκη της απρόσκοπτης ενημέρωσης του αναγνώστη της επιθεώρησης “Πατρίδες”.
Στο σημείο δε αυτό ας μου επιτραπεί να επανέλθω στην αρχική μου θεματολογία.
Σύμφωνα με ότι μπορώ να γνωρίζω, οι τρεις Έλληνες πολιτικοί αποφάσισαν να αποκαλύψουν την μυστική συμφωνία, μόνον σε συνεργάτες της απόλυτης εμπιστοσύνης τους, προκειμένου να ξεπεραστούν πιθανές πολιτικές συνέπειες Και το πολιτικό κόστος, από την αντίδραση των λαϊκών τάξεων, των ψηφοφόρων τους.
Κάθε πολιτικός αρχηγός από την δική του πλευρά κάλεσε τα πιο έμπιστα στελέχη του κόμματος του και εξήγησε τι συμβαίνει. Με την υπόσχεση μάλιστα της αναμενόμενης άφιξης του χρηματικού ποσού βοηθείας που είχε συμφωνηθεί να εκχωρηθεί κατόρθωσε άνετα να αποσπάσει την υπόσχεση της συνεργασίας τους.
Το κακό είναι ότι την εποχή εκείνη ΥπΕξ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, τον οποίο ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να ενημερώσει, λόγω του ότι δεν του είχε εμπιστοσύνη εξ αιτίας των εθνικιστικών του αισθημάτων.
Η παράληψη όμως αυτή του ηγέτη της κεντροδεξιάς παράταξης έγινε αιτία της πρώτης διάσπασης και αποχώρησης από το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος περηφανεύεται ότι στην οικογένεια του υπάρχουν και Μακεδονομάχοι αγωνιστές.
Όταν λοιπόν ο ΥπΕξ αρνήθηκε να δεχθεί τις προτάσεις του συμβουλίου των αρχηγών για την χάραξη εξωτερικής πολιτικής και διαφώνησε με την ιδέα αποδοχής δημιουργίας Μακεδονικού κράτους, λέγεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και προεδρεύων του συμβουλίου, απέπεμψε τον διαφωνούντα Σαμαρά και στην συνέχεια ζήτησε από τον πρωθυπουργό να του αφαιρέσει τις ευθύνες του Υπουργού Εξωτερικών, για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αποδοχής δημιουργίας “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”.
Ήταν μια δραματική εξέλιξη στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, η οποία όμως βοήθησε στην καθυστέρηση εφαρμογής του προγράμματος και την δημιουργία των συνθηκών που γνωρίζουμε σήμερα.
Από την άλλη πλευρά στη κεντροαριστερή πολιτική παράταξη, ο αρχηγός του κόμματος ενημέρωσε και έλαβε διαβεβαιώσεις συμφωνίας, από έναν αριθμό έμπιστων συνεργατών του, μεταξύ αυτών αναφέρεται και το όνομα του αργότερα Υπουργού Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ και σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ακολούθησε η εκλογή του Κωστή Στεφανόπουλου, στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο νέος πρόεδρος ουδέποτε ενημερώθηκε πάνω στις λεπτομέρειες των πολιτικών παρασκηνίων, πολύ δε περισσότερο ουδέποτε επέτρεψε να γίνει συζήτηση για παραχώρηση εδαφών προς οποιαδήποτε πλευρά των συνόρων της Ελλάδας.
Κάτω από αυτές τις πολιτικές διαμορφώσεις, η μεν Αθήνα ισχυριζόταν “τεχνικό πρόβλημα” για την εφαρμογή του σχεδίου “Φαιδώρα”, η δε Άγκυρα άρχισε να γίνεται απαιτητική και να προκαλεί καθημερινά, καθώς πίστεψε ότι η Αθήνα συνεχίζει να παίζει πολιτικά παιγνίδια σε βάρος της.
Το κακό είναι ότι το έγγραφο Λουνς είχε σταλεί σε όλους τους συμμάχους της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, οι οποίοι είχαν πεισθεί για την απόλυτη συμφωνία του πολιτικού κατεστημένου των Αθηνών. Έτσι όμως τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ουάσιγκτον άρχισαν να εμφανίζονται νευρικοί έναντι των Κυβερνήσεων των Αθηνών, η δε Τουρκία άρχισε να κατηγορεί την Αθήνα για ασυνέπεια και να πιέζει για “δικαιώματα της”, τα οποία είχε εγγυηθεί την φορά αυτή το ΝΑΤΟ.
Τέλος, ακολούθησε το δημοψήφισμα και το ΟΧΙ του Κυπριακού Ελληνισμού.
Για την Άγκυρα το αποτέλεσμα ερμηνεύτηκε ως η μεγαλύτερη ασυνέπεια και έλλειψη πολιτικού θάρρους από την Αθήνα και την Κύπρο. Από την στιγμή εκείνη άρχισε πλέον να απαιτεί και να προκαλεί ισχυριζόμενη ότι τελικά είναι αποφασισμένη να πάρει με την βία των όπλων ότι αρχικά συμφώνησε και αποδέχθηκε η Αθήνα. Έτσι άρχισε ένας πόλεμος νεύρων καθώς καθημερινά τα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας της Άγκυρας άρχισαν να παραβιάζουν τον Ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο και να ενοχλούν ακόμα και το αεροπλάνο που μετέφερε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, ενώ οι εικονικές αερομαχίες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αεροπόρων κατάντησαν καθημερινή μονοτονία
Το σπουδαίο είναι ότι μετά το θάνατο των δύο πρωταγωνιστών εκείνης της συμφωνίας και την περιθωριοποίηση του τρίτου από το πολιτικό προσκήνιο των Αθηνών, την απομάκρυνση από την εξουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας του Κληρίδη, η “νεότερη γενιά” πολιτικών του ΠΑΣΟΚ, δεν φάνηκε και πολύ εντυπωσιασμένη από τις απαιτήσεις της Τουρκίας και τις αξιώσεις της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ.
Μια λεπτομέρεια άσκησης πολιτικής με την οποία δεν φαίνεται να συμφωνεί η σημερινή κυβέρνηση της κεντροδεξιάς παράταξης, της οποίας ο ηγέτης ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη και υποσχέθηκε στον Λευκό Οίκο ότι θα “τιμήσει τα συμφωνημένα”.
Με τον τρόπο αυτό φθάσαμε στα σημερινά γεγονότα της πρότασης Μάθιου Νίμιτς, για την ονομασία της βόρειας μικρής δημοκρατίας των Σκοπίων ως “Δημοκρατία της “Makedonija-Scopje”, και την ταυτόχρονη αποδοχή της πρότασης από την Αθήνα και την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Η πρόταση, όπως ήταν επόμενο, ξεσήκωσε θύελλα λαϊκών διαμαρτυριών, τόσο μέσα στα σύνορα του Ελληνικού κράτους, όσο και μεταξύ των αποδήμων.
Χιλιάδες ηλεκτρονικά μηνύματα συνεχίζουν να βομβαρδίζουν καθημερινά το υπουργείο εξωτερικών, την κυβέρνηση και τέλος τα μέλη του κοινοβουλίου της Ελλάδας, από κάθε γωνία της γης. “Και οι 300 στη Βουλή, θα είστε υπεύθυνοι απέναντι στην Ιστορία..”, γράφει μεταξύ άλλων ο Βασίλης Γκατζούλης από την διασπορά, ενώ ο Χρίστος Σιδέρης από την Αθήνα λέει: “ Πουλάτε δύο εκατομμύρια Μακεδόνες για ποιό όμως λόγο; λες και η υπερηφάνεια ενός λαού είναι περιουσιακό σας στοιχείο προς πώληση..” και άλλοι πολλοί οι οποίοι ξαφνικά αισθάνθηκαν το αίσθημα της προδοσίας από εκείνους που με την ψήφο τους εμπιστεύτηκαν τις τύχες του ελεύθερου κράτους. Το Μακεδονικό, δυστυχώς, σήμερα βρίσκεται στο δυσκολότερο σημείο της ιστορίας, καθώς έχει ξεπουληθεί από τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας.
Έτσι τουλάχιστον θα πρέπει να ερμηνευθεί το μήνυμα του “ αφέντη και κουμπάρου του Ερντογάν”, Κώστα Καραμανλή, ο οποίος διαμαρτύρεται για τα προβλήματα που κληροδοτεί η κυβέρνησή του από το παρελθόν και υπόσχεται να τα “ρυθμίσει”.
Από την δική του πλευρά ο “προσωπικός φίλος του Ισμαήλ Τζέμ”, Γιώργος Παπανδρέου, κάνει πως δεν καταλαβαίνει, ενώ από τον δικό του “θρόνο”, ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας “προτρέπει και παρακαλά” την ηγεσία των Σκοπίων να αποδεχθούν την πρόταση.
Παράλληλα το ίδιο διάστημα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών με δικές του δηλώσεις αναφέρει (για πρώτη φορά), ότι η “Ελλάδα και Τουρκία έχουν την βούληση για ειρηνική επίλυση των μεταξύ τους προβλημάτων”( Π.Ε. Ανατολή 10/04/05).
Ένα γεγονός το οποίο έρχεται να επιβεβαιώσει το έγγραφο Λούνς και να μας πείσει ότι η Μακεδονία, η Θράκη, η Κύπρος και το Αιγαίο, βρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο της ιστορίας τους, σήμερα κινδυνεύουν όσο ποτέ στο παρελθόν και έγιναν διαπραγματεύσιμα από την “νέα γενιά ηγετών” της Ελληνικής “Δημοκρατίας”.
Στις εκατοντάδες χιλιάδες μηνύματα διαμαρτυρίας της ελληνικής διασποράς και του εθνικού κέντρου, η Αθήνα απαντά με τον ξαναμωραμένο “παγκόσμιο ηγέτη του ΣΑE”, οποίος με δικό του μήνυμα τάσσεται ανοικτά υπέρ των θέσεων της κυβέρνησης Καραμανλή και ζητά από τους “υπηκόους του” να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Με τον τελευταίο, όμως, διαφωνεί ο αντιπρόεδρος του “υπέρτιμος και έξαρχος βορείου και νοτίου Αμερικής”, ο οποίος με δική του ανακοίνωση δηλώνει ότι τάσσεται συμπολεμιστής στο μέτωπο των Παν μακεδονικών Ενώσεων και διαφωνεί με την πρόταση της κυβέρνησης των Αθηνών να γίνει αποδεχτή η προτεινόμενη ονομασία του Νίμιτς.
Και ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων του Κέντρου, θα συνεχίζει να ζει με την νιρβάνα του Ευρωπαίου, διατηρώντας την ψεύτικη αυτοπεποίθηση του πολιτικά ώριμου πολίτη, πάνω στην αδιαφορία και ανοχή της κινδυνεύει να διαπραχτεί το μεγαλύτερο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας που γνώρισαν οι γενιές των Ελλήνων των ημερών μας.
Το ερώτημα όμως που δημιουργείται και πάλι είναι το εάν και κατά πόσον οι απόγονοι των δημιουργών του δημοκρατικού πολιτεύματος θα ανεχθούν την “δικτατορία” και το ξεπούλημα των μερικών, ή θα πιάσουν τους δρόμους με την απαίτηση της άμεσης παραίτησης της διεφθαρμένης και ξενόδουλης ηγεσίας η οποία τους επιβλήθηκε από τα ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων ;
Σε μια περίοδο μάλιστα που οι καταπιεσμένοι λαοί της Ασίας, καθημερινά ξηλώνουν τα σκιάχτρα που τους κληροδότησε το πτωχευμένο καθεστώς των διεφθαρμένων “ηγετίσκων” του παρελθόντος.
Καιρός λοιπόν να πάρει ο Ελληνικός λαός τις τύχες του στα δικά του χέρια.
Θ.Σ.Σ.
- In: ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΙΣΡΑΗΛ | ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΟ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Σολάνα: Το Ισραήλ, είναι μέλος της Ε. Ε.
Robert Fisk: Το Ισραήλ έχει παρεισφρήσει μέσα στην ΕΕ χωρίς κανείς να το παρατηρήσει
Μέση Ανατολή
Σάββατο 31 Ιουλίου 2010
Ισραηλινά στρατεύματα συγκρούονται με Παλαιστίνιους που διαμαρτύρονταν για τη επίθεση του περασμένου έτους στη Γάζα
Ο θάνατος πέντε Ισραηλινών στρατιωτών κατά τη συντριβή ελικοπτέρου στη Ρουμανία αυτή την εβδομάδα δεν έβγαλε σχεδόν ούτε έναν τίτλο.
Υπήρξε μια ΝΑΤΟ-ισραηλινή άσκηση σε εξέλιξη. Λοιπόν, είναι εντάξει τότε. Τώρα φανταστείτε το θάνατο πέντε μαχητών της Χαμάς σε μια συντριβή ελικοπτέρου στη Ρουμανία αυτή την εβδομάδα. Θα είμαστε ακόμη να διερευνούμε αυτό το εξαιρετικό φαινόμενο. Τώρα μπορείτε σήμα, δεν συγκρίνω το Ισραήλ με τη Χαμάς. Το Ισραήλ είναι η χώρα που δικαιολογημένα έσφάξε περισσότερους από 1.300 Παλαιστίνιους στη Γάζα πριν από 19 μήνες – πάνω από 300 από αυτά ήταν παιδιά – ενώ η φαύλη, αιματορουφήχτρα και τρομοκρατική Χαμάς σκότωσε 13 Ισραηλινούς (τρεις από αυτούς στρατιώτες που πυροβολήθηκαν στην πραγματικότητα μεταξύ τους από λάθος) .
Αλλά υπάρχει ένα παράλληλο. Ο Δικαστής Richard Goldstone, ο περίφημος εβραίος Νοτιοαφρικανός δικαστής, αποφάσισε, στην 575 σελίδων έρευνα του των Ηνωμένων Εθνών του στο λουτρό αίματος στη Γάζα ότι και οι δύο πλευρές είχαν διαπράξει εγκλήματα πολέμου – φυσικά, δικαίως αποκλήθηκε «κακός» από όλα τα είδη των δικαιολογημένα οργισμένων υποστηρικτών του Ισραήλ στις ΗΠΑ,
Η εξαιρετική έκθεσή του απορρίφθηκε από επτά κυβερνήσεις της ΕΕ – και έτσι, ένα ζήτημα παρουσιάζεται. Τι κάνει το ΝΑΤΟ να όταν παίζει παιχνίδια πολέμου με ένα στρατό που κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου;
Ή, να το πω πιο, τι στο καλό κάνει η ΕΕ, όταν φιλεύει με τους Ισραηλινούς; Στο αξιοσημείωτο, λεπτομερές – ίσως ελαφρώς υπερεξαγριωμένο – βιβλίο που θα δημοσιευθεί τον Νοέμβριο, ο ακούραστος David Cronin πρόκειται να παρουσιάσει μια μικροσκοπική ανάλυση των σχέσεων «μας» με το Ισραήλ.
Έχω μόλις τελειώσει την ανάγνωση του χειρογράφου. Με άφησε χωρίς ανάσα. Όπως λέει στον πρόλογό του, «το Ισραήλ έχει αναπτύξει τόσο ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με την ΕΕ κατά την τελευταία δεκαετία, που έχει γίνει ένα κράτος-μέλος της ένωσης σε όλα εκτός το όνομα.»
Πράγματι, ήταν ο Χαβιέ Σολάνα, ο ρυπαρός κουμανταδόρος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ (πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ), ο οποίος όντως είπε πέρυσι ότι «το Ισραήλ, επιτρέψτε μου να πω, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να είναι μέλος του θεσμού».
Συγγνώμη; Μήπως το ξέραμε αυτό; Μήπως ψηφίσαμε γι ‘αυτό; Ποιος επέτρεψε να συμβεί αυτό; Μήπως ο David Cameron – τώρα, τόσο δυνατά παζαρεύοντας την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ – συμφωνεί με αυτό;
Μάλλον ναι, δεδομένου ότι συνεχίζει να αποκαλεί τον εαυτό του «φίλο του Ισραήλ» μετά από ότι αυτή η χώρα παρήγαγε μια εξαιρετική σειρά πλαστών βρετανικών διαβατηρίων για τους δολοφόνους της στο Ντουμπάι.
Όπως ο Cronin λέει, «η δειλία της ΕΕ έναντι του Ισραήλ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ισχυρή θέση που έχει λάβει όταν μείζονες φρικαλεότητες έχουν συμβεί σε άλλες συγκρούσεις».
Μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας το 2008, για παράδειγμα, η ΕΕ ανέθεσε σε ανεξάρτητη αποστολή να ανακαλύψει εάν το διεθνές δίκαιο είχε καταπατηθεί, και απαίτησε μια διεθνή έρευνα σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μετά τον πόλεμο της Σρι Λάνκα εναντίον των Τίγρεων Ταμίλ.
Ο Cronin δεν αποφεύγει την ευθύνη της Ευρώπης για το εβραϊκό Ολοκαύτωμα και συμφωνεί ότι θα υπάρχει πάντα μια «ηθική υποχρέωση» για τις κυβερνήσεις μας να εξασφαλίσουν πως δεν θα ξανασυμβεί ποτέ – αν και εγώ είχα προσέξει ότι ο Cameron ξέχασε να αναφέρει το αρμενικό ολοκαύτωμα του 1915, όταν έγλειφε τους Τούρκους αυτή την εβδομάδα.
Αλλά αυτό δεν είναι ακριβώς το σπουδαίο. Το 1999, οι πωλήσεις όπλων της Βρετανίας στο Ισραήλ – μια χώρα που έχει υπό κατοχή τη Δυτική Όχθη (και τη Γάζα, επίσης) και οικοδομεί παράνομους εποικισμούς για Εβραίους και μόνο Εβραίους σε αραβικό έδαφος – που ήταν αξίας 11.5 εκ. £, μέσα σε δύο χρόνια, αυτό είχε σχεδόν διπλασιαστεί σε 22.5 εκ. £.
Αυτό περιλάμβανε μικρά όπλα, σύνολα τεμαχίων κατασκευής χειροβομβίδων και εξοπλισμό για μαχητικά αεροσκάφη και άρματα. Υπήρξαν κάποιες αρνήσεις αφού το Ισραήλ χρησιμοποίησε τα τροποποιημένα άρματα Centurion εναντίον των Παλαιστινίων το 2002, αλλά το 2006, έτος κατά το οποίο το Ισραήλ έσφάξε άλλους 1.300 Λιβανέζους, σχεδόν όλους άμαχους, σε μια άλλη σταυροφορία κατά της «παγκόσμιας τρομοκρατίας της Χεζμπολάχ», η Βρετανία χορηγήθηκε πάνω από 200 άδειες όπλων.
Ορισμένος Βρετανικός εξοπλισμός, φυσικά, οδεύει για το Ισραήλ μέσω των ΗΠΑ. Το 2002, η Βρετανία έδωσε απεικονιστές ορθής διόπτευσης (head-up displays-(hud)) που κατασκευάζονται από την BAE Systems για την Lockheed Martin η οποία τα τοποθέτησε ταχέως σε F-16 μαχητικά βομβαρδιστικά που προορίζονταν για το Ισραήλ.
Η ΕΕ δεν προέβαλε αντιρρήσεις. Το ίδιο έτος, θα πρέπει να προστεθεί, οι Βρετανοί δέχτηκαν να εκπαιδεύσουν 13 μέλη του ισραηλινού στρατού. Τα Αμερικανικά αεροπλάνα που μετέφεραν όπλα στο Ισραήλ κατά τη στιγμή του πολέμου του Λίβανου το 2006 ανεφοδιάζονταν με καύσιμα στα βρετανικά αεροδρόμια (και, δυστυχώς, φαίνεται σε ιρλανδικά αεροδρόμια επίσης).
Στους τρεις πρώτους μήνες του 2008, δώσαμε άδεια για άλλα 20 εκ. £ σε όπλα προς το Ισραήλ – στην κατάλληλη στιγμή για την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Τα Ελικόπτερα Apache που χρησιμοποιούνται κατά των Παλαιστινίων, λέει ο Cronin, περιλαμβάνουν μέρη κατασκευασμένα από την SPS Aerostructures στο Nottinghamshire, Smiths Industries στο Cheltenham, Page Aerospace στο Middlesex και Meggit Avionics στο Hampshire.
Χρειάζεται να συνεχίσω; Το Ισραήλ, με την ευκαιρία, έχει επαινεθεί για την βοήθεια»ανεφοδιασμόυ» του στο ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν- όπου κάθε χρόνο σκοτώνουμε ακόμα περισσότερους Αφγανούς από ό, τι συνήθως οι Ισραηλινοί σκοτώνουν Παλαιστινίους- το οποίο δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι το στρατιωτικό αφεντικό του Ισραήλ Gabi Ashkenazi, επισκέφθηκε το Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες για να επιχηρημοατολογήσει για στενότερους δεσμούς με το ΝΑΤΟ.
Και ο Cronin υποστηρίζει πειστικά μια εξαιρετική – σχεδόν αισχρά όμορφη – οικονομική συμφωνία στην «Παλαιστίνη». Η ΕΕ χρηματοδοτεί εκατομμύρια λίρες αξίας» έργων στη Γάζα. Αυτά καταστρέφονται τακτικά από αμερικανικής κατασκευής όπλα του Ισραήλ.
Αυτό, πηγαίνει κάπως έτσι. Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι ξηλώνονται για τα έργα. Οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ ξηλώνονται για τα όπλα που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για να τα καταστρέψει. Στη συνέχεια, οι φορολογούμενοι της ΕΕ ξηλώνονται για όλη την παρτίδα να ανοικοδομηθούν. Και στη συνέχεια οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ … Λοιπόν, το πιάσατε.
Το Ισραήλ, εδώ που τα λέμε, έχει ήδη ένα «μεμονωμένο πρόγραμμα συνεργασίας» με το ΝΑΤΟ, κλειδώνοντας το Ισραήλ στα δίκτυα υπολογιστών του ΝΑΤΟ.
Στο σύνολο, είναι καλό να έχουμε ένα τέτοιο λεβέντη σύμμαχο, όπως το Ισραήλ με το μέρος μας, έστω και αν ο στρατός του είναι ένας όχλος και μερικοί από τους άνδρες του εγκληματίες πολέμου. Καταλήγοντας, γιατί δεν ζητάμε από τη Χεζμπολάχ να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ επίσης – φανταστείτε πόσο οι ανταρικες τακτικές της θα ωφελήσουν τους μακαντάσηδες μας στο Χέλμαντ.
Και δεδομένου ότι τα ελικόπτερα Apache του Ισραήλ σκοτώνουν συχνά Λιβανέζους αμάχους – ένα ολόκληρο ασθενοφόρο με γυναίκες και των παιδιά ανατινάχτηκε σε κομμάτια το 1996, για παράδειγμα, φυσητό σε κομμάτια με ένα Boeing Hellfire AGM 114C πυραύλο αέρος-εδάφους – ας ελπίσουμε ότι οι Λιβανέζοι μπορούν ακόμα να στείλει ένα φιλικό χαιρετισμό στους ανθρώπους του Nottinghamshire, Middlesex, Hampshire και, φυσικά, Cheltenham.
- In: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ | ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
- 1 Comment
Οι Γερμανοί έχουν ξεσαλώσει.
Έχει ξυπνήσει ο Ναζί μέσα τους.Αν μπορούσαν να ψηφίσουν νόμο που να υποχρέωνε το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει κάθε χώρα με χαμηλότερο ΑΕΠ από τη Γερμανία, θα το έκαναν.
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μποϊκοτάρουμε κάθε τι το γερμανικό. Από το LIDL μέχρι τη Lufthansa, και από τη Siemens μέχρι τα αυτοκίνητά τους. Όχι ότι θα ιδρώσει το αυτί τους, αλλά έτσι, από γινάτι.
Και ήρθε ο καιρός να τους θυμίσουμε τα κατοχικά δάνεια.
- In: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Μ.Μ.Ε. | ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η «Μακεδονία» είναι χώρα ή πρόβλημα;
Ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ είπε την Δευτέρα ότι η ελπίδα της Μακεδονίας για ένταξη στην στρατιωτική συμμαχία μπορεί να διαλυθεί αν αποτύχει να διευθετήσει μια 17 χρονών αψιμαχία για το όνομα με την Ελλάδα, ένα μακροχρόνιο μέλος του ΝΑΤΟ.
Η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία ελπίζει να κερδίσει την έγκριση του ΝΑΤΟ για ένταξη στην 26μελή συμμαχία στη σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι, της Ρουμανίας, τον επόμενο μήνα. Αλλά η Ελλάδα έχει απειλήσει με βέτο τα σχέδια αυτά, αν ο βόρειος γείτονάς της, δεν αλλάξει το αυτόκλητο όνομα του και να συμφωνήσουν σε ένα νέο.
Η χώρα είναι γνωστή επισήμως ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αλλά αναφέρεται συνήθως ως Μακεδονία- η οποία είναι ήδη το όνομα μιας ιστορικά σημαντικής περιοχής της Ελλάδας.
Πηγή Μεταφραση Φ
Μέχρι και το cnn άρχισε να τα χώνει στους Μαλακεδόνες του σταλινικού σκυλιού με το όνομα Γκρουέφσκι. Χώρια που άρχισαν να αγριεύουν και τα Αλβανά. Μέχρι το Πάσχα λέτε να έχει διαλυθεί η Μαλακεδονία;
Χτες το βράδυ που τάλεγα με τον φίλο μου το Βασίλη μου είπε το εξής: «Ο Καρατζαφέρης κάνει ότι μπορεί να μην τον ψηφίσει ο κόσμος που έχει απογοητευτεί. Μάλλον ετοιμάζεται να αυτομολήσει στην Ν. Δ.». Ίσως να είναι κι έτσι. Θα δούμε.
Παρά το γεγονός ότι είναι εκπαιδευτικός και πρόσκειται φιλικά στο ΠΑΣΟΚ σε πολλά σημεία συμφωνούμε στα αυτονόητα διότι είναι σοβαρός άνθρωπος που βλέπει προσεκτικά την κοινωνία και την πολιτική.
Του είπα λοιπόν την ακόλουθη παρατήρηση που έκανα. Πέφτοντας παλιώτερα κατά τύχη στο κανάλι του στρ. ε. α. Αϋφαντή στο γιουτιούμπ λέει για τους κουκουλοφόρους και κάπου (3:48-5:09) για τον αγωγό ο οποίος θα ξεκινούσε τον Οκτώβριο.
Σταθείτε! Οκτώβριο είπατε; Εντελώς συμπτωματικά τον Οκτώβριο έχουμε εκλογές και η διαφαινόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Τζέφφρυ-Γιώργο Παπανδρέου-Τσαντόφ-Μινέϊκο αγαπημένου παιδιού της Μαντλήν Ολμπράϊτ, που ξαναβρίσκεται στο προσκήνιο με την κυβέρνηση Ομπάμα, έχει πάρει σαφώς αντίθετη θέση σε όλα τα ανοίγματα και τις αποστάσεις που πήρε η Ν. Δ. από τα κελεύσματα των επικυριάρχων. Η ΠΑΣΟΚική Ελλάδα Νατοϊκώτερη του ΝΑΤΟ.
Για να μην σας κουράζω όμως δείτε εδώ το κείμενο της Ολυμπίας που δίνει με σαφή κα γλαφυρό τρόπο όλες τις θέσεις της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής του παιδιού της αλλαγής μέσα από τις δικές του θέσεις. Ο οποίος υπόσχεται νέα αλλαγή αφού υπήρξε επί 20 σχεδόν χρόνια υπουργός στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ του πατέρα του. Του ΠΑΣΟΚ που διέλυσε κάθε θεσμό και βούλιαξε την χώρα. Που δημιούργησε μια κλίκα πραιτωριανών που θεωρούν τους εαυτούς τους κράτος και το προσωπικό τους συμφέρον εθνικό συμφέρον. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο ο Καραμανλής πούλησε το παιχνίδι; Και με τι αντάλλαγμα για τον εαυτό του;
Και μιλώντας για κουκουλοφόρους φαίνεται ότι το «Ρεσάλτο» χτύπησε ακριβώς στο στόχο όπότε οι δυνάμεις κρούσης της παγκοσμιοποίησης χτύπησαν στην κυριολεξία την πόρτα του με βαρειές κλπ. Και όλα αυτά κάτω από την μύτη της επίσημης αστυνομίας που δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε. Και όχι μόνο. Έβγαλε και εφημερίδα τοίχου στο Ιντυμέντια. Εύγε κε Σφακιανάκη μου. Άραγε η κυβέρνηση Καραμανλή είναι η κυβέρνηση Κερένσκυ; Για την σωστή αποτίμηση του βάρους των τελευταίων μας ημερών σαν κράτος όπως το γνωρίζουμε μπορείτε να δείτε ενδιαφέρουσες αναφορές εδώ, εδώ και εδώ.
Τέλος να κλείσω με ένα προφητικό ποίημα που ενόχλησε επειδή λέει αυτά που όλος ο κόσμος ξέρει.
Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Άρεσε γενικώς στην Αλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Αριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ’ όνομά του, κ’ η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν• ήταν μετριόφρων.
Αγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ’ οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται•
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ’ οι Αλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι’ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά•
κ’ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
- In: ΓΕΓΟΝΟΤΑ | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΚΥΠΡΙΑΚΟ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο «Αττίλας» ερχόταν, η Εθνική Φρουρά κοιμόταν
Στις 19 Ιουλίου 1974, τέσσερις μόλις μέρες μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν την είδηση ότι η Τουρκία είχε αρχίσει τις προεργασίες για εισβολή στην Κύπρο.
Του ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ
Εντελώς ανενόχλητα τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται στις ακτές της Κύπρου
Οι πρωινές τουρκικές εφημερίδες, προτρέχοντας των γεγονότων, έγραφαν ότι ο αποβατικός στόλος βρισκόταν ήδη στα ανοιχτά της Κύπρου. Ηταν ένα τέχνασμα του Γενικού Επιτελείου, για να δεσμευτεί η τουρκική κυβέρνηση στην κοινή γνώμη και να μην μπορεί να υπαναχωρήσει, όσες πιέσεις κι αν δεχόταν. Στην πραγματικότητα, ο στόλος αναχώρησε στις 10.30 το πρωί. Το ταξίδι προς τις βόρειες ακτές της Κύπρου θα διαρκούσε 20 ώρες. Το πρώτο αποβατικό πλοιάριο αναμενόταν να φτάσει γύρω στις 5.30 το πρωί της 20ής Ιουλίου. Το Γενικό Επιτελείο επέτρεψε την κινηματογράφηση του απόπλου του στόλου. Σκηνές μεταδόθηκαν από το BBC στο απογευματινό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων των 5.30.Οι πληροφορίες για επικείμενη εισβολή στην Κύπρο έφτασαν στο νησί μέσω των εκπομπών ξένων ραδιοσταθμών και διαδόθηκαν σε όλο το νησί από στόμα σε στόμα. Γύρω στο μεσημέρι διαδόθηκε ο ψίθυρος ότι στην Αμμόχωστο βρίσκονταν σε εξέλιξη συγκρούσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Στη Λευκωσία άρχισαν να κλείνουν τα καταστήματα και ο κόσμος αποσυρόταν στα σπίτια του. Το καθεστώς Σαμψών, προσπαθώντας να περιορίσει τον πανικό, διαβεβαίωνε την κοινή γνώμη ότι δεν έτρεχε τίποτα. Αργά το απόγευμα, το ΡΙΚ μετέδωσε ανακοίνωση του γενικού εισαγγελέα Κρίτωνα Τορναρίτη. Είχε δηλώσει πίστη στο πραξικοπηματικό καθεστώς και διατήρησε τη θέση του – σύμφωνα με την οποία η διασπορά ψευδών ειδήσεων ήταν ποινικό αδίκημα.
Η Τουρκία διέθετε 106 αποβατικά σκάφη, αλλά στο πρώτο αποβατικό κύμα συμμετείχαν μόνο 11, συνοδευόμενα από αντιτορπιλικά, αρματαγωγά και άλλα πλοία συνοδείας. Τα υπόλοιπα είτε διατηρήθηκαν ως εφεδρεία στη Μερσίνα, για να μεταφέρουν νέες δυνάμεις στην Κύπρο, είτε προωθήθηκαν προς το Αιγαίο για να χρησιμοποιηθούν για απόβαση σε ελληνικά νησιά, στην περίπτωση που η Ελλάδα θα έμπαινε στον πόλεμο. Μέχρι την έναρξη της εισβολής, η Τουρκία είχε μετακινήσει στα σύνορά της με την Ελλάδα το 70% των δυνάμεών της.
Η Τουρκία διέθετε το 1974 το μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Είχε υπό τα όπλα 453.000 άντρες, από τους οποίους οι 365.000 υπηρετούσαν στο στρατό ξηράς, οι 40.000 στο ναυτικό και οι 48.000 στην αεροπορία. Το οπλοστάσιό της ήταν αμερικανικής προέλευσης και, για την εποχή του, σύγχρονο. Διέθετε 1.500 μεσαία άρματα μάχης Μ-47 και Μ-48, τεθωρακισμένα Μ-8, 1.000 τεθωρακισμένα φορτηγά Μ-59, 200 αυτοκινούμενα πυροβόλα, αντιαρματικούς πυραύλους κ.ά. Το ναυτικό διέθετε 19 αντιτορπιλικά, 17 υποβρύχια και κανονιοφόρους, 11 τορπιλακάτους, 4 αρματαγωγά, 106 αποβατικά, 67 βοηθητικά και διάφορα άλλα σκάφη. Η αεροπορία είχε στη δύναμή της 292 αεροσκάφη, μεταξύ των οποίων Φάντομ F-4E, F-104G, F-100D, F-84F κ.ά.
Στην επιχείρηση κατά της Κύπρου συμμετείχαν 40.000 στρατιώτες. Χρησιμοποιήθηκε η 39η Μεραρχία, η οποία είχε συγκροτηθεί μετά το 1964, αποκλειστικά και μόνο για να χρησιμοποιηθεί στην εισβολή κατά της Κύπρου. Η 39η Μεραρχία ενισχύθηκε από ένα σύνταγμα πεζοναυτών, μια ταξιαρχία αλεξιπτωτιστών και μια ταξιαρχία καταδρομέων. Η αποβατική δύναμη υποστηριζόταν από το ναυτικό και την αεροπορία. Γενικός συντονιστής της επιχείρησης ήταν το Γραφείο Ειδικού Πολέμου, με επικεφαλής τον στρατηγό Γιαμάκ Κεμάλ.
Η κυπριακή Εθνοφρουρά, από την άλλη, ήταν εξοπλισμένη με πεπαλαιωμένο υλικό, κυρίως ρωσικής προέλευσης, κατάλοιπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Διέθετε 35 απηρχαιωμένα άρματα μάχης Τ34, 45 τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού BTR, 20 πυροβόλα των 100 χιλιοστών και 60 πυροβόλα μικρότερων διαμετρημάτων. Διέθετε επίσης 45 βρετανικά τεθωρακισμένα οχήματα αναγνώρισης Μάρμον Χάριγκτον, 280 ΠΑΟ όλων των διαμετρημάτων, 20 αντιαεροπορικά πυροβόλα Μπόφορς και άλλα ελαφρότερα όπλα. Οι οπλίτες ήταν εφοδιασμένοι με τυφέκια Λι Ενφιλτ Νο 4, κοινώς μαρτίνια, κατάλοιπα κι αυτά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η μετακίνηση του ανθρώπινου δυναμικού, η ρυμούλκηση των πυροβόλων και η μεταφορά των εφοδίων στηριζόταν σε προπολεμικά οχήματα, τα οποία είχαν αποσυρθεί από το βρετανικό στρατό ως ακατάλληλα, τη δεκαετία του 1940. Η Κύπρος δεν διέθετε αεροπορία, ενώ το ναυτικό ήταν εξοπλισμένο με πέντε ρωσικές τορπιλακάτους. Τα μέσα αυτά ήταν υπέρ του δέοντος ικανοποιητικά για την επιτυχή διεξαγωγή ενός πραξικοπήματος, αλλά ελάχιστα για να αντιπαραταχθούν με έναν πολυπρόσωπο και άρτια οργανωμένο στρατό του ΝΑΤΟ, εξοπλισμένο με όλα τα μέσα για τη διεξαγωγή ενός σύγχρονου πολέμου. Εκτός από το αρνητικό για την Κύπρο ισοζύγιο δυνάμεων, η πραξικοπηματική ηγεσία της Εθνικής Φρουράς αποψίλωσε την άμυνα της Κύπρου και αποδιοργάνωσε όλες τις συγκροτημένες μονάδες της Εθνικής Φρουράς που διέθεταν βαριά όπλα.
Το τουρκικό σχέδιο
Σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο που είχε καταρτίσει το τουρκικό γενικό επιτελείο, η επιδρομή κατά της Κύπρου θα άρχιζε με μαζικούς βομβαρδισμούς εναντίον στρατιωτικών εγκαταστάσεων της Εθνοφρουράς, με στόχο την πλήρη αποδιοργάνωση της άμυνας του νησιού. Θα ακολουθούσε η αποβίβαση δυνάμεων από τη θάλασσα στην ακτή δυτικά της Κερύνειας. Ταυτόχρονα, μεταγωγικά αεροπλάνα θα έριχναν μεγάλη δύναμη αλεξιπτωτιστών στον τουρκικό θύλακο βόρεια της Λευκωσίας, για να ενισχύσουν τις δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων και της ΤΟΥΡΔΥΚ και να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε ενέργεια της Εθνικής Φρουράς. Η ενίσχυση του θυλάκου θα γινόταν και με δυνάμεις καταδρομών, που θα μεταφέρονταν στην περιοχή Αγύρτας, στη νότια πλαγιά του Πενταδάκτυλου, με αποστολή να κινηθούν προς τη βόρεια ακτή και να συνενωθούν με το προγεφύρωμα της Κερύνειας. Στόχος των Τούρκων ήταν, μέσα στο πρώτο εικοσιτετράωρο, να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στην ακτή της Κερύνειας, να καταλάβουν την πόλη, να συνενώσουν το λιμάνι με τον κύριο τουρκοκυπριακό θύλακο βόρεια της Λευκωσίας και να καταλάβουν το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας.
Οι βόρειες ακτές της Κύπρου ήταν εντελώς αφύλακτες αφού οι περισσότερες δυνάμεις που προορίζονταν για την απόκρουση τυχών τουρκικής εισβολής μετακινήθηκαν στο εσωτερικό κατά το πραξικόπημα ή στάλθηκαν στην Πάφο, κυνηγώντας τον Μακάριο, που είχε διαφύγει ζωντανός από το προεδρικό μέγαρο. («Ε» 15.7.2002)
Οι ακτές της Κύπρου αφέθηκαν εντελώς απροστάτευτες από την πραξικοπηματική ηγεσία της Εθνικής Φρουράς. Η αποβατική επιχείρηση του τουρκικού στρατού εξελίχθηκε σε περίπατο
Αφύλακτες οι ακτές
Η Εθνική Φρουρά, λοιπόν, άφησε εντελώς αφύλακτες τις ακτές της Κύπρου, σε βαθμό που τουρκικά αναγνωριστικά τμήματα αποβιβάστηκαν απαρατήρητα στην περιοχή της Κερύνειας από την παραμονή της εισβολής. Ενα τέτοιο τμήμα εντοπίστηκε και εξουδετερώθηκε από την Εθνική Φρουρά στον Βαβυλά, ανατολικά της Κερύνειας. Στην ακτή βρέθηκαν οι λαστιχένιες βάρκες που είχαν χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά τους. Ενα άλλο αναγνωριστικό τμήμα έγινε αντιληπτό να αποβιβάζεται στην ακτή στην περιοχή Πέντε Μίλι, από γεωργό ο οποίος συνήθιζε να διανυκτερεύει στο περιβόλι του. Ενα τέτοιο αναγνωριστικό τμήμα εντόπισε κενά τα πυροβολεία της Εθνικής Φρουράς και κατέλαβε ορισμένα από αυτά.
Στις 21.15 της 19ης Ιουλίου, το ραντάρ του Σταθμού Εγκαιρης Προειδοποίησης (ΣΕΠ) της Ναυτικής Διοίκησης Κύπρου στο ακρωτήριο του Αποστόλου Ανδρέα εντόπισε έξι πλοία σε σχηματισμό να κατευθύνονται προς τον κόλπο της Αμμοχώστου. Τα τέσσερα από αυτά ήταν εμπορικά, αφού η νηοπομπή χρησιμοποιήθηκε παραπλανητικά από τους Τούρκους, για να παρασύρουν την Εθνική Φρουρά να μετακινήσει τις δυνάμεις της προς την Αμμόχωστο, για να είναι πιο εύκολη η απόβασή τους στην Κερύνεια. Περίπου μισή ώρα αργότερα εντοπίστηκαν από τα ραντάρ ακόμη έντεκα πλοία, τα οποία κατευθύνονταν προς το ακρωτήριο Κορμακίτη, βορειοδυτικά της Κύπρου. Αυτός ήταν ο πραγματικός αποβατικός στόλος.
Η ηγεσία της Εθνικής Φρουράς βρισκόταν στο ΓΕΕΦ και παρακολουθούσε τις εξελίξεις. Οπως ανέφερε σε μεταγενέστερη κατάθεσή του ο διοικητής Ναυτικού, αντιπλοίαρχος Γεώργιος Παπαγιάννης, είχε πάει στο γραφείο του ταξίαρχου Γεωργίτση, ο οποίος εκτελούσε χρέη αρχηγού της Εθνικής Φρουράς. Ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Γεώργιος Ντενίσης, διαφωνούσε με το πραξικόπημα και σκόπιμα κλήθηκε στην Αθήνα στις 13 Ιουλίου. Την επομένη του πραξικοπήματος διατάχθηκε να επιστρέψει στο νησί, αλλά αρνήθηκε να συμμορφωθεί και υπέβαλε την παραίτησή του. Τότε, η χούντα διόρισε ως αντικαταστάτη του τον αρχηγό του πραξικοπήματος, Μιχαήλ Γεωργίτση – και τον ενημέρωσε για τις κινήσεις του τουρκικού στόλου. «Ο Α/ΓΕΕΦ αμέσως, παρουσία μου, ετηλεφώνησεν εις ΑΕΔ διά του απ’ ευθείας τηλεφώνου, το οποίον είχομεν εγκαταστήσει προ τετραημέρου. Εν συνεχεία μου είπεν να εξακολουθήσω την παρακολούθησιν τούτων και ότι εκ του ΑΕΔ του είπον ότι πρόκειται προφανώς περί ασκήσεως». Γύρω στις δύο το πρωί της 20ής Ιουλίου τα έξι πλοία που έπλεαν προς τον κόλπο Αμμοχώστου έκαναν στροφή και πήραν πορεία προς την Τουρκία. Η πληροφορία διαβιβάστηκε και πάλι από τον Γεωργίτση στο Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων, για να πάρει την απάντηση πως «αυτό ήτο επιβεβαιωτική ένδειξις ότι επρόκειτο περί ασκήσεως». Στις τέσσερις τα χαράματα, τα άλλα έντεκα τουρκικά πλοία είχαν φθάσει σε απόσταση 15 μιλίων από την Κερύνεια. «Από της ώρας ταύτης, συνεχώς εδίδοντο αναφοραί εις ΑΕΔ, άνευ όμως ουδεμίας αντιδράσεως ή εντολής, υπό τούτων προς ημάς», αναφέρει ο Παπαγιάννης. Στις 4.30 η νηοπομπή σταμάτησε σε απόσταση 10 μιλίων από την Κερύνεια, εκτός των χωρικών υδάτων της Κύπρου. «Τούτο αναφέρεται εις ΑΕΔ. Αντίδρασις ουδεμία».
Ούτε τα στοιχειώδη
Ακόμη και εκείνη τη στιγμή το ΓΕΕΦ δεν διέταξε τις μονάδες της Εθνικής Φρουράς να εφαρμόσουν το σχέδιο συναγερμού, να εκκενώσουν τα στρατόπεδα και να μετακινηθούν στους χώρους διασποράς τους. Ετσι, η έναρξη της εισβολής, με ελάχιστες εξαιρέσεις, βρήκε τις μονάδες στα στρατόπεδά τους και τους στρατιώτες να κοιμούνται στους κοιτώνες τους. Μια από τις εξαιρέσεις ήταν η ΕΛΔΥΚ, που είχε ενημερωθεί έγκαιρα για την επικείμενη εισβολή. Ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Κούρτης του κλιμακίου Κύπρου της ελληνικής ΚΥΠ πήγε στο στρατόπεδό της και ενημέρωσε σχετικά το διοικητή της, συνταγματάρχη Νικολαΐδη. Μια ώρα πριν από την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων, ο Νικολαΐδης έθεσε την ΕΛΔΥΚ σε κατάσταση συναγερμού και διέταξε την εφαρμογή του σχεδίου διασποράς.
Στις 4.45 την αυγή άρχισε η τουρκική επίθεση με αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά στρατιωτικών εγκαταστάσεων στις βόρειες ακτές, στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου και στην περιοχή Λευκωσίας. Βομβαρδίστηκε το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, τα στρατόπεδα πυροβολικού στην Αθαλάσσα και το αεροδρόμιο. Η τουρκική αεροπορία δεν σπατάλησε ούτε μια βόμβα για να καταστρέψει τα στρατόπεδα των αρμάτων μάχης (Τ-34) και των οχημάτων μεταφοράς προσωπικού (BTR) στην Κοκκινοτριμιθιά, επειδή γνώριζαν ότι ήταν κενά και τα άρματα βρίσκονταν στη Λευκωσία.
Ενόσω η αεροπορία συνέχιζε τους βομβαρδισμούς, τα αποβατικά σκάφη εκινούντο προς την ακτή. Στο λιμάνι της Κερύνειας ναυλοχούσαν δύο ρωσικής κατασκευής τορπιλάκατοι. Ο ναυτικός διοικητής διέταξε τον απόπλου τους «για να ελέγξουν τα πλοία, και αν βληθούν από αυτά, να επιτεθούν κατά της νηοπομπής». Οι τορπιλάκατοι βγήκαν από το λιμάνι της Κερύνειας λίγο μετά τις 5.00, για να εκτελέσουν, στην πραγματικότητα, αποστολή αυτοκτονίας. Σε 15 λεπτά, μια ρουκέτα που εκτοξεύτηκε από αεροπλάνο έπληξε την πρώτη τορπιλάκατο η οποία τέθηκε εκτός μάχης. Ο κυβερνήτης της την έστρεψε προς τη στεριά, για να σώσει το πλήρωμά της. Σε διάστημα πέντε λεπτών βυθίστηκε. Το πλήρωμα της πήδηξε στη θάλασσα και διασώθηκε κολυμπώντας προς την ακτή. Η δεύτερη τορπιλάκατος συνέχισε την πορεία της, πλησιάζοντας τον τουρκικό αποβατικό στόλο σε απόσταση δύο μιλίων, οπόταν κτυπήθηκε με βλήμα πυροβόλου αντιτορπιλικού και βυθίστηκε. Από το δεκαμελές πλήρωμά της σώθηκε μόνο ένας, ο οποίος, αν και σοβαρά τραυματισμένος, κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας στην ακτή. Ηταν οι πρώτοι πεσόντες της τουρκικής εισβολής.
Στις 6.05 άρχισε η ρίψη αλεξιπτωτιστών στην περιοχή Κιόνελι-Μάνδρες, από δώδεκα μεταγωγικά αεροσκάφη. Μια ώρα αργότερα άρχισε η μεταφορά καταδρομέων, εφοδίων και υλικών, με περισσότερα από 80 ελικόπτερα, τα οποία προσγειώνονταν στην περιοχή Αγύρτας.
Τα μεταγωγικά αεροπλάνα και τα ελικόπτερα πηγαινοέρχονταν στην Τουρκία εντελώς ανενόχλητα. Τις πρώτες κρίσιμες ώρες δεν ρίφθηκε εναντίον τους ούτε μια αντιαεροπορική βολή. Οπως κατέθεσε αργότερα ο Γεωργίτσης, το ΓΕΕΦ είχε ζητήσει από το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων «αποδέσμευσιν των πυροβόλων διά να κτυπηθούν οι αλεξιπτωτισταί» και του δόθηκε η απάντηση «αυτοσυγκράτησις».
Εντελώς ανενόχλητα προσπαθούσαν να προσεγγίσουν την ακτή και τα πρώτα αποβατικά. Αρχικά πέντε μικρά σκάφη προσπάθησαν ανεπιτυχώς να προσορμιστούν στην ακτή της Γλυκιώτισσας, δύο μίλια δυτικά της Κερύνειας, η οποία όμως ήταν βραχώδης, και γι’ αυτό εγκατέλειψαν την προσπάθεια, και κινούνταν παραλλήλως της ακτής αναζητώντας καταλληλότερο σημείο.
Τα αποβατικά πλοιάρια θα μπορούσαν να είχαν πληγεί μέσα στη θάλασσα ή μετά την προσάραξή τους, από τις μονάδες πυροβολικού που βρίσκονταν στην περιοχή. Δεν ρίχθηκε εναντίον τους ούτε ένα βλήμα.
Το τουρκικό αποβατικό απόσπασμα άρχισε να αποβιβάζεται στο Πέντε Μίλι στις 7.15, με καθυστέρηση μιας ώρας και 45 λεπτών από τον προγραμματισμένο χρόνο, υπό την κάλυψη βολών του ναυτικού, «ακωλύτως επί δύο και πλέον ώρες, χωρίς να αντιμετωπίζουν καμιά αντίδραση εκ μέρους της Εθνικής Φρουράς. Δεν ερρίφθη εναντίον τους ούτε ένας πυροβολισμός». Η πρώτη αποβατική δύναμη αποτελείτο από 1.500 άντρες του 6ου Συντάγματος Πεζοναυτών και μαζί τους αποβιβάστηκαν στην ακτή 15 άρματα Μ 47 και 15 οχήματα μεταφοράς προσωπικού Μ113.
Επιτελείο αμηχανίας
Η τουρκική εισβολή αιφνιδίασε την πραξικοπηματική κυβέρνηση του Σαμψών, η οποία βρέθηκε εντελώς απροετοίμαστη και αποδείχτηκε ανίκανη να αντεπεξέλθει. Η Κύπρος ξύπνησε από τον τρομακτικό θόρυβο της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, αλλά δεν γνώριζε τι συνέβαινε. Μιάμιση ώρα μετά την έναρξη των βομβαρδισμών, το ΡΙΚ μετέδιδε κανονικό πρόγραμμα, και συγκεκριμένα πρωινή γυμναστική, ενώ ο τουρκοκυπριακός ραδιοφωνικός σταθμός Μπαϊράκ μετέδιδε στρατιωτικά εμβατήρια από τις δύο τα χαράματα. Στις 6.30 το πρωί, το ΡΙΚ διέκοψε το πρόγραμμά του και άρχισε να μεταδίδει στρατιωτικά εμβατήρια, ενώ πολύ αργότερα άρχισε να καλεί τους πολίτες που ήταν σε θέση να χρησιμοποιούν όπλα να σπεύσουν προς κατάταξη στις μονάδες της Εθνικής Φρουράς.
Στο ΓΕΕΦ, η πραξικοπηματική ηγεσία της Εθνικής Φρουράς παρακολουθούσε αμήχανη από το παράθυρο του γραφείου του Γεωργίτση τους αλεξιπτωτιστές που έπεφταν στο θύλακα Λευκωσίας. Ο επιτελάρχης Γιαννακόδημος βρισκόταν σε συνεχή επικοινωνία με το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΕΔ), μέσω της θερμής γραμμής που είχε εγκατασταθεί για τις ανάγκες του πραξικοπήματος, και ζητούσε οδηγίες για να εκδοθεί διαταγή αντίστασης. Επειδή η διαταγή καθυστερούσε, έβγαλε το ακουστικό του τηλεφώνου έξω από το παράθυρο, ώστε να ακούσουν στην Αθήνα τις εκρήξεις από τους βομβαρδισμούς των τουρκικών αεροσκαφών, για να πειστούν ότι επρόκειτο για πόλεμο και όχι για άσκηση. Ο αντιπλοίαρχος Νικολόπουλος, αξιωματικός πληροφοριών του ναυτικού στο ΑΕΔ, στον οποίο κατέληγαν όλα τα μηνύματα για τις δραστηριότητες του τουρκικού στόλου, μαρτυρεί ότι «περί ώραν 06.00 λόγω του ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ ως Αξιωματικός επί των πληροφοριών απευθύνθην εις τον Στρ. Γρ. ΜΠΟΝΑΝΟΝ και του εζήτησα να διατάξη την διασποράν των πλοίων του Στόλου μας. Εκείνος εις απάντησιν μου είπεν το εξής τραγικόν: «Οι Τούρκοι κτυπούν την ΚΥΠΡΟ και εμείς είμαστε ΕΛΛΑΣ»».
Η αδιαφορία του ΑΕΔ προκάλεσε την οργή του επιτελάρχη του ΓΕΕΦ, ο οποίος «έκλεισε εν οργή το ακουστικόν και απευθυνόμενος προς τους παρευρισκομένους αξιωματικούς είπεν: «Αυτοί επάνω δεν ξέρουν τι τους γίνεται, πέστε να αμυνθούμεν δι’ όλων των μέσων»». Τελικά, η Εθνική Φρουρά εξέδωσε διαταγή για απόκρουση της εισβολής δύο και πλέον ώρες μετά την έναρξή της. Ηταν ήδη πάρα πολύ αργά…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 20/07/2002
- In: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ | ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η ΛΕΣΧΗ BILDERBERG ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ 14-17 ΜΑΙΟΥ
Η ΛΕΣΧΗ BILDERBERG ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌ ΌΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΎ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η ΛΕΣΧΗ BILDERBERG ΕΊΝΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ
ΤΙ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ 14-17 ΜΑΙΟΥ 2009
Ποιος θα μπορούσε να σκεφθεί ότι η Βουλή των Ελλήνων θα έκλεινε εσπευσμένα ενόψει της 57ης συνεδρίασης της λέσχης Bilderberg στη Αθήνα; Η μήπως υπήρχε περίπτωση να έρχονταν νέα υποτιθέμενα σκάνδαλα στην Βουλή;
Έτσι και αλλιώς η συγκάλυψη τους ήταν προσυμφωνημένη από τις τρείς «αγίες πολιτικές οικογένειες ». Πώς θα συνεδρίαζε η λέσχη με την απουσία των πολιτικών πρωταγωνιστών της χώρας; Δεν είναι πασιφανές ότι το θεατρικό σκηνικό δεν συγκινεί πλέον κανένα;
Ας δούμε τώρα τις αντιφάσεις διεξοδικά.
Πρώτον, είναι η δεν είναι αντισυνταγματικό και επίορκο, να συμμετέχουν Έλληνες βουλευτές σε μυστική εταιρία που απαγορεύει στους συμμετέχοντες να ενημερώσουν τα κοινοβούλια τους, για το τι διημείφθη κατά την κλειστή στα μέσα ενημέρωσης συνεδρίαση;
Δεύτερον, δεν είναι σε όλους γνωστά τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων για τους συμμετέχοντες από την μετέπειτα περίεργη και αλλόκοτη πολιτική στάση τους;
Τρίτον, δεν είναι ξεκάθαρη η γραμμή που συστηματικά προωθείται από την λέσχη ως γεωπολιτικό σχέδιο με τις επιμέρους εκτελεστικές εφαρμογές;
Τέταρτον, ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι η σύνθεση των συνεδριάσεων της λέσχης περιλαμβάνει ως συμμετέχοντες, ανθρώπους που κατά πλειοψηφία είναι εβραϊκής καταγωγής ή μασόνοι ή καλοθελητές με φιλοδοξίες τοπάρχη;
Και για όποιους έχουν αμφιβολίες, ας ιδούν την προετοιμασία της συνεδρίασης της λέσχης Bilderberg μέσα από υποκείμενα παγκόσμια οικονομικά φόρουμ και εξειδικευμένες συναντήσεις προπαρασκευής από όργανα και επιτροπές του ΟΗΕ, μέχρι σεμινάρια του ΝΑΤΟ και την ειδικά κατευθυνόμενη δράση των μη κυβερνητικών οργανώσεων που είναι όργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Ας δούμε τώρα το ζητούμενο. Δεν πρόκειται για συνομωσία στους σκοπούς, που πλέον είναι φανεροί, αλλά στα μέσα στις μεθόδους και τον τρόπο ελέγχου των εξελίξεων με καλοθελητές πολιτικούς αμοραλιστές.
Η ημερήσια διάταξη είναι απλή. Τώρα επαναφέρουν την συζήτηση στα εξής μακρόχρονα και πλέον μεσοπρόθεσμα σχέδια τους, που αφορούν :
1) στην προώθηση της παγκόσμιας διακυβέρνησης ως ώριμης ιδέας,
2) στην συνομολόγηση της αναγκαιότητας ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος,
3) στην κατάργηση του ελέγχου των συνόρων και τον μειονοτικό κατακερματισμό των εθνών κρατών,
4) στην παγκόσμια κατανομή των τροφίμων με όρους φτώχειας και μείωσης των πληθυσμών του τρίτου κόσμου,
5) στην κατευθυνόμενη μετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ευρώπη,
6) στην ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ,
7) στην εφαρμογή της προληπτικής διπλωματίας (κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα αντί πολέμους),
8) στην γεωγραφική κατάτμηση των ισχυρών κρατών σε αυτόνομες και αυτονομημένες περιφέρειες,
9) στην επιβολή του βαβυλωνιακού κοινωνικού προτύπου της ασυνεννοησίας ετερόκλητων πολιτών και ιδιωτών κάτω από την προπαγάνδα του απόλυτου ατομικού προσδιορισμού (έξη δισεκατομμύρια άνθρωποι ο καθένας μοναδικός),
10) την προετοιμασία του ελέγχου και της χρηματοδότησης των νέων τεχνολογιών με την αφαίμαξη με πρόστιμα των περιφερειακών χωρών του πλανήτη
11) τον έλεγχο κάθε οικονομικής δραστηριότητας και την καθοδηγημένη πτώχευση, όσων έχουν ειδικές πολιτισμικές αντιστάσεις πχ Ελλάδα για να υποταχθούν στην Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,
12) στην πολιτική ομογενοποίηση της ανθρωπότητας με βάσει το αμερικανικό μοντέλο.Αμφιβάλετε; Δείτε λοιπόν τα παρακάτω όπως τα είπαν και τα έπραξαν οι «Έλληνες Bilderbergers εν δράσει»:
1) ιδρύθηκε ομάδα στην Αθήνα για την προώθηση της ιδέας της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης (Γ Παπανδρέου, Ν Μπακογιάννη), κάνει συνέδρια και εκπαιδεύει κόσμο στην «νέα αντίληψη». Οι ομιλίες του ΓΠ υπέρ της Παγκόσμιας Δημοκρατικής (στην πράξη υπερσυγκεντρωτικής και δικτατορικής) Διακυβέρνησης είναι συχνές, τόσο στις συνεδριάσεις της σοσιαλιστικής διεθνούς όσο και στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2008.
2) Όραμα για μια πολυπολιτισμική Ελλάδα εκφράζει με κάθε τρόπο ο ΓΠ, (Καραχασάν, γάμοι ομοφυλοφίλων, πνευματικός χωρισμός με την ορθοδοξία του κράτους-κατάργηση του άρθρου 3 του συντάγματος περί επικρατούσας θρησκείας και θέλει αποποινικοποίηση του προσηλυτισμού, αναγνωρίζει εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα!!).
3) Πάγκαλος υπέρ ψήφου μεταναστών εδώ και τώρα, ύβρεις στον Μιλόσεβιτς, υπέρμαχος του ισλαμικού τεμένους μαζί με την Ν Μπακογιάννη ..
4) ο Κ Καραμανλής επανεξέλεξε (μέσω Βουλής) στην θεσμική θέση του επικεφαλής στην παιδεία τον συχνό συμμετέχοντα στην λέσχη Κ Θ Βερέμη, παρότι είναι ο επίσημος παραχαράκτης των βιβλίων της Ελληνικής ιστορίας..
5) Γ Παπανδρέου και Κ καραμανλής υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ μαζί με Πάγκαλο, Λουκά Τσούκαλη (ΕΛΙΑΜΕΠ), Άννα Διαμαντοπούλου, Μάνο, Ανδριανόπουλο κλπ (όλοι της λέσχης)..6) Διαμαντοπούλου, Μάνος και Ανδριανόπουλος όλοι υπέρ της Αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας!! Προσοχή όχι ξένης, αλλά επίσημης του κράτους και των εφημερίδων της κυβέρνησης, μη μεταφράσιμης πλέον…
ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΝΑΤΟΙΚΟΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ και δυτικοσυμμορφωνούμενοι «εις τας υποδείξεις»!!! ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ Η ΛΕΣΧΗ BILDERBERG ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΘΟΔΉΓΗΣΗΣ
Λευτεριά στον Δ. Παπαγεωργίου
Φιλοπατρία 
Πρόσφατα σχόλια