Φιλοπατρία

Η αποσταθεροποίηση του Ιράν, μια χορηγία της CIA και της MOSSAD

James Corbett The Corbett Report 23 Ιουνίου, 2009

Είναι οι προεδρικές εκλογές του 2009 στο Ιράν και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Μιρ-Χουσεϊν Μουσαβί δηλώνει νικητής ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες[1], διασφαλίζοντας έτσι ότι οποιοδήποτε διαφορετικό αποτέλεσμα θα τεθεί αμέσως υπό αμφισβήτηση. Τα δυτικά ΜΜΕ μπάινουν σε κατάσταση υπερλειτουργίας, πολεμώντας το ένα με το άλλο για το ποιο μπορεί να προσφέρει την πιο υπερβολική καταδίκη της ψηφοφορίας και της εμφανούς νίκης του Προέδρου Αχμεντινετζάντ (το BBC κερδίζει δημοσιεύοντας εξώφθαλμα ψέμματα[2] σχετικά με την υποτιθέμενη λαϊκή εξέγερση τα οποία αργότερα αναγκάζεται να πάρει πίσω[3]).
Στις 13 Ιουνίου, 30.000 «tweets» αρχίζουννα κατακλύζουν το Twitter[4] με ζωντανή πληροφόρηση από το Ιράν, τα περισσότερα γραμμένα στα Αγγλικά και τα οποία τα στέλνει μια χούφτα από πρόσφατα εγγεγραμμένους χρήστες με ίδιες φωτογραφίες στα προφιλ τους. Η Jerusalem Post γράφει ένα άρθρο[5] για το φαινόμενο του Ιρανικού Twitter λίγες ώρες αφότου αυτό ξεκινά (ποιος είπε ότι η Mossad δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις στα νέα μέσα πληροφόρησης;).
Τώρα, το YouTube παρέχει έναν σύνδεσμο με τον τίτλο “Έκτακτη Ενημέρωση” στην κορυφή κάθε σελίδας και ο οποίος συνδέει με τα τελευταία βίντεο από τις ιρανικές διαδηλώσεις (όλα τραβηγμένα σε Υψηλή Ευκρίνεια). Καλώς ήρθατε στην Αποσταθεροποίηση 2.0, την πιο πρόσφατη έκδοση ενός προγράμματος που οι δυτικές δυνάμεις “τρέχουν” εδώ και δεκαετίες με σκοπό την ανατροπή ξένων, δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων που δεν υποκύπτουν στα καπρίτσια των δυτικών κυβερνήσεων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Είναι ειρωνικό το ότι, το Ιράν ήταν επίσης και ο τόπος γέννησης του αρχικού προγράμματος της CIA για την αποσταθεροποίηση μιας ξένης κυβέρνησης. Θεωρήστε το ως την Αποσταθεροποίηση 1.0: Είναι 1953 και ο δημοκρατικά εκλεγμένος Ιρανός ηγέτης Μοχάμεντ Μοσαντέκ εφαρμόζει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του να εθνικοποιήσει τη βιομηχανία προς όφελος του Ιρανικού λαού, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας πετρελαίου η οποία τότε ελέγχονταν από την Αγγλο-Ιρανική Πετρελαϊκή Εταιρία. Η CIA στέλνεται στη χώρα για να βάλει ένα τέλος στην κυβέρνηση Μοσαντέκ. Αρχίζουν μια εκστρατεία τρομοκρατίας, στήνοντας εκρήξεις βομβών και επιθέσεις σε μουσουλμανικούς στόχους με σκοπό να κατηγορήσουν τον εθνικιστή, κοσμικό Μοσαντέκ. Υιοθετούν και χρηματοδοτούν μια εκστρατεία ενάντια στον Μοσαντέκ ανάμεσα στα ακραία ισλαμιστικά στοιχεία της χώρας. Τελικά, στηρίζουν την επανάσταση που φέρνει την αγαπημένη τους μαριονέτα, τον Σάχη, στην εξουσία. Μέσα σε μήνες, η αποστολή τους έχει εκτελεσθεί: έχουν απομακρύνει έναν δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη ο οποίος απειλούσε να οικοδομήσει ένα ανεξάρτητο, κοσμικό Περσικό έθνος και τον αντικατέστησαν με έναν καταπιεστικό τύρρανο του οποίου η μυστική αστυνομία θα κατέπνιγε βάναυσα κάθε αντιπολίτευση. Η εκστρατεία στέφθηκε με επιτυχία και ο επικεφαλής πράκτορας της CIA γράφει μια έκθεση[6] μετά τα γεγονότα περιγράφοντας την επιχείρηση με ενθουσιώδεις χαρακτηρισμούς. Το σχέδιο αυτό επρόκειτο να επαναληφθεί ξανά και ξανά από τη μια χώρα στην άλλη (στη Γουατεμάλα το 1954, στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του ’80, στη Σερβία τη δεκαετία του ’90), αλλά αυτές οι επιχειρήσεις αφήνουν την υπηρεσία εκτεθειμένη. Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα διαφορετικό σχέδιο, ένα σχέδιο στο οποίο τα δυτικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που καθοδηγούν την επανάσταση θα είναι δυσκολότερο να φαίνονται ότι είναι πίσω από την ανατροπή. Εδώ εισέρχεται το πρόγραμμα Αποσταθεροποίηση 1.1.
Αυτή η έκδοση του προγράμματος αποσταθεροποίησης είναι λιγότερο “ακατάστατη”, παρέχοντας τη δυνατότητα μιας αληθοφανούς άρνησης εμπλοκής για τις δυτικές δυνάμεις που ανατρέπουν μια ξένη κυβέρνηση. Ξεκινά όταν το ΔΝΤ κινείται για να προσφέρει δωροδοκία σε έναν ελεεινό δικτάτορα σε μια τριτοκοσμική χώρα. Αυτός θα λάβει ένα 10 τοις εκατό σε αντάλλαγμα για τη λήψη ενός εξωφρενικού δανείου για κάποιο σχέδιο κατασκευής υποδομών, δάνειο που η χώρα δεν μπορεί να αντέξει. Όταν η χώρα αναπόφευκτα αθετεί την αποπληρωμή των δόσεων του δανείου, το ΔΝΤ αναλαμβάνει τα ηνία, επιβάλλοντας ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης που οδηγεί τελικά σε μια πλήρους κλίμακας λεηλασία των πόρων της χώρας προς όφελος των δυτικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Και αυτό το πρόγραμμα επίσης “έτρεξε” στη μια χώρα μετά την άλλη, από τη Τζαμάικα στη Μιανμάρ, από τη Χιλή ως τη Ζιμπάμπουε. Ο κώδικας του προγράμματος αυτού αποκαλύφθηκε το 2001, βέβαια, όταν ο πρώην κορυφαίος οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας Joseph Stiglitz βγήκε δημόσια και μίλησε για την απάτη[7]. Περισσότερες λεπτομέρειες προστέθηκαν το 2004 από την δημοσίευση του βιβλίου του John Perkin “Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Εκτελεστή”[8], το οποίο αποκάλυψε την έκταση στην οποία εταιρίες-βιτρίνες και συνένοχες επιχειρήσεις υποβοήθησαν και διευκόλυναν την οικονομική λεηλασία και ανατροπή ξένων κυβερνήσεων. Αν και αποτελεί ακόμη μια αποτελεσματική τεχνική για την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων, το γεγονός ότι αυτή η συγκεκριμένη απάτη έχει αποκαλυφθεί σήμαινε ότι οι αρχιτέκτονες της παγκόσμιας γεωπολιτικής θα έπρεπε να βρούν έναν νέο τρόπο για να ξεφορτωθούν ξένες, δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Η Αποσταθεροποίηση 1.2 περιλαμβάνει φαινομενικά ανιδιοτελείς ΜΚΟ, που προωθούν τη δημοκρατία και με όμορφα ονόματα όπως Ινστιτούτο Ανοιχτής Κοινωνίας[9], Οίκος Ελευθερίας[10] και Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία[11]. Αυτοί χρηματοδοτούν, εκπαιδεύουν, υποστηρίζουν και κινητοποιούν αντιπολιτευτικά κινήματα σε χώρες που έχουν στοχοποιηθεί για αποσταθεροποίηση, συχνά κατά τη διάρκεια εκλογών και συνήθως οργανωμένα γύρω από ένα αναγνωρίσιμο χρώμα. Αυτές οι “χρωματιστές επαναστάσεις” ξεπήδησαν την περασμένη δεκαετία και έχουν ως αυτή τη στιγμη αποσταθεροποιήσει με επιτυχία τις κυβερνήσεις της Ουκρανίας, του Λιβάνου, της Γεωργίας και της Κιργιζίας, ανάμεσα σε άλλες.
Αυτές οι επαναστάσεις φέρουν τη σφραγίδα του δισεκατομμυριούχου ολιγάρχη George Soros. Το κρυμμένο χέρι των δυτικών δυνάμεων πίσω από αυτές τις έγχρωμες επαναστάσεις έχει απειλήσει την αποτελεσματικότητά τους τα τελευταία χρόνια, βέβαια, με ένα αντί-Σόρος κίνημα[12] να έχει ξεπηδήσει στη Γεωργία και με την πρόσφατη Μολδαβική “επανάσταση των αμπελιών” να έχει καταλήξει στο μηδέν (προς πικρία[13] του χρηματοδοτούμενου από τον Σόρος, Evgeny Morozov της OSI). Τώρα φτάνουμε στην Αποσταθεροποίηση 2.0[14], πραγματικά όχι κάτι πολύ περισσότερο από μια ελαφριά παραλλαγή της Αποσταθεροποίησης 1.2. Το μόνο διαφορετικό πράγμα τώρα είναι το Twitter, το Facebook, το YouTube και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που εφαρμόζονται για να ενισχύσουν το αποτέλεσμα (και την αίσθηση) των εσωτερικών διαδηλώσεων. Άλλη μια φορά, ο τραμπούκος του Σόρος, Evgeny Morozov, εκθειάζει τις αρετές[15] της νέας επανάστασης του Twitter της Τεχεράνης και οι New York Times γράφουν δημοσιογραφικούς ύμνους[16] για την ισχύ των νέων διαδικτυακών μέσων….όταν βέβαια αυτά υπηρετούν τα δυτικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Μας ζητούν να πιστέψουμε ότι αυτή η τελευταία έκδοση του πολύ (πάρα πολύ) παλιού προγράμματος του επιχειρηματικού ιμπεριαλισμού είναι το πραγματικό ζήτημα. Ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καθεστώς του Αχμεντινεζάντ είναι αξιοκατάκριτο και τα αισθήματα πολλών από τους νεαρούς διαδηλωτές στο Ιράν είναι γνήσια, θα με συγχωρήσετε για το ότι θα αμφισβητήσω τα κίνητρα πίσω από την μονολιθική υποστήριξη των ΜΜΕ υπέρ της ανατροπής της κυβέρνησης του Ιράν και της εγκατάστασης εκεί του Μιρ-Χουσεϊν “Χασάπη της Βηρυτού”[17] Μουσαβί.

Παραπομπές:

[1] http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/5519567/Iran-elections-Mahmoud-Ahmadinejad-and-Hossein-Mousavi-both-claim-victory.html
[2] http://www.infowars.com/bbc-caught-in-mass-public-deception-with-iran-propaganda/
[3] http://www.bbc.co.uk/blogs/theeditors/2009/06/what_really_happened.html
[4] http://www.chartingstocks.net/2009/06/proof-israeli-effort-to-destabilize-iran-via-twitter/
[5] http://www.chartingstocks.net/wp-content/uploads/2009/06/jpost.jpg
[6] http://www.nytimes.com/library/world/mideast/041600iran-cia-index.html
[7] http://www.gregpalast.com/the-globalizer-who-came-in-from-the-cold/
[8] http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0452287081/leadershipsoluti/102-5520044-3860901
[9] http://www.soros.org/
[10] http://www.freedomhouse.org/template.cfm?page=1
[11] http://www.ned.org/
[12] http://halldor2.blogspot.com/2005/10/anti-soros-movement-in-georgia.html
[13]http://neteffect.foreignpolicy.com/posts/2009/04/10/moldovas_twitter_revolution_is_not_a_myth
[14] http://larouchepac.com/node/10030
[15] http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/discussion/2009/06/17/DI2009061702232.html
[16] http://www.nytimes.com/2009/06/23/world/middleeast/23censor.html?_r=1&partner=rss&emc=rss
[17] http://blogs.cqpolitics.com/spytalk/2009/06/mousavi-celebrated-in-iranian.html

Το άρθρο βρίσκεται στη διεύθυνση: http://www.corbettreport.com/articles/20090623_destabilization.htm

Πηγή